Zərbəni endirdi ona pəhləvan.

Qaçanın belini zərbəsi yardı,

Köksündən dördbaşlı nizə çıxardı.

Uçan at yel kimi keçdi meydanı,

Ruslara yetirdi o əzgin canı.

Tanış, yad qaçaraq tutdular xəbər,

Səlibə dönmüş bir ölü gördülər.

Bildilər döyüşkən, qızmış əjdaha

Igidlər belinə xaç vurdu daha.

Çəkildi arxada, öndə yüyənlər,

Çıxmadı Bərtasdan, rusdan bir nəfər.

Qoşunun nəhayət səbri tükəndi,

Bir rus pəhləvanı dağtək tərpəndi.

Qıntala qohumdu, adı da Kupal,

Fil canlı pəhləvan yanaşdı, dərhal

Girdi bir-birinə iki çarpışan,

Qılınclar oynadı hər iki yandan.

Zərivənd nəhayət bir qılınc çaldı,

Kupal pəhləvanın canını aldı.

Belə bir hünərlə dikbaş ruslardan

Yetmiş nəfərini qırdı pəhləvan.

Acıqlı aslandan qıvrıldı Qıntal,

Ordunu döyüşdə görüncə topal,

Pəhləvan atlandı zireh geyərək

Budağı qılıncdan olan sərvtək.

Atıldı əjdaha yəhər qaşına,

Yüyəni buraxdı meydan başına.

Zərivənd görüncə bu əjdahanı

Kükrəyən buludtək oynadı qanı.

Iki iti qılınc çıxdı qınından,

Göy kimi istidən qızışdı meydan.

Pərgar pərləritək mərkəzi ölçən,

Biri gec, birisi sürətlə keçən,

Çatıb bir-birinə, girdilər hərbə,

Yaralar açaraq, vurdular zərbə.

Qazana bilmədi heç biri zəfər,

Çarpışma uzandı gecəyə qədər.

Nəhayət, bir qılınc endirdi Qıntal,

O gəlin bəzəkli igidi dərhal

Torpağa düşürdü qızıl yəhərdən,

Aslan pəncəsində öldü filbədən.

Öldürən girincə düşmən qanına,

Sevincək döndü öz ordugahına.

Bu işdən sıxıldı böyük tacidar,

Torpağa sərildi gilanlı salar.

Əmr etdi igidi etsinlər rahət,

Adına münasib edilsin xidmət.

O sultan şövkətli şəfəq sökərkən,

Dağa dalğa vurdu Çin dənizindən.

"Qan" deyə, susadı hər iki əskər,

Bisitun dağıtək bayraq çəkdilər.

Dənizdən kükrədi bir bulud peykər,

Hər meşə içindən çıxdı bir əjdər,

Nəhənglər nərəsi ucaldı dağa,

Hər yandan axırdı qan dalğa-dalğa.

Filgövdə bir rumlu toppuz əlində,

Qılıncı əlində, oxluq belində,

Döyüşə çağırdı versin imtahan,

Çıxdı sarı kaftan geymiş pəhləvan.

Toppuzu başından vurunca birdən

Rusda nə baş qaldı, nə qol, nə bədən.

Başqası kükrədi, onu da yardı,

Qarşıya çıxandan beyin qopardı.

Qılıncda, qədəhdə, şöhrətli, şanlı,

Fərincə adında, özü alanlı,

Toppuzu çiynində atı oynatdı,

Insanın başından huşunu atdı.

Bu qapdı toppuzu dolaraq kinə,

O da tez gürzünü atdı çiyninə.

Toppuzlar oynadı göydə yan-yana,

Şiddətlə sarıldı düşman düşmana.

Alanlı döyüşə girdiyi zaman,

Bildi ki, acizdir talesiz düşman.

Toppuzu başından elə endirdi,

Baş, beyin dağıldı, qarnına girdi.

Düşmənin başını salınca yerə,

Qürurla boynunu çəkdi göylərə.

Acıqlı bir aslan Ermənistandan -

Vurub öldürməkdə cəsur pəhləvan.

Adı Şərvə, özü döyüşdə kamil,

Nə aslan tay idi ona, nə də fil.

Hər əldə bir qılınc - nəhəngdən nişan,

Çox nəhəng başını qoparmış aslan.

Alanlı üstünə at səyirdərək

Parlayan qılıncdan oynatdı şimşək.

Fərincə görüncə adlı igidi,

Qalxanı qanadtək çiyninə tikdi.

Şərvə bir qılıncla saldı nəfəsdən,

Çırpındı, can quşu uçdu qəfəsdən.

Eysudan bir məğrur susadı qana,

Atını od kimi çapdı meydana.

Mərdliklə çalışdı, göstərdi hünər,

Şərvəyə aslanlıq nə fayda verər?

Düşmənin heybəti qorxutdu onu,

Bir ağır zərbəyə verdi boynunu.

Cərəm adlı bir dağ Ləzgi dağından,

Əlindən zinhara gəlmiş bu cahan.

Igidin poladdan külahı vardı,

Üzündən, gözündən döyüş yağardı.

Əynində dəmirdən bir geyimi var,

Saf gümüştək yanar, civətək parlar.

Şərvəyə yanaşdı o qızmış aslan,

Gözünü açmağa vermədi aman.

Bir qılınc endirdi aslan Şərvəyə,

Igidin tozunu sovurdu göyə,

Düşməni torpaqda görüncə belə,

Beynini dağıtdı at təpiyiylə.

Boynunu çəkən çox adlı pəhləvan

Oturdu buza o soyuqqanlıdan.

Dəvalı görüncə elə bir gərdən,

Gərdən yox, meydanda gərdənlər yeyən.

Ilantək qıvrıldı, istədi yaraq

Düşməni yıxmağa hazır olaraq.

Başına dəbilqə qoyaraq o şir,

Özü Çin poladı, üzü xas dəmir,

Zəhərli qılıncı boynuna saldı,

Saç kimi hörülmüş kəməndi aldı

Atını sardı bir dəmir örtüyə,

Dağ kimi atıldı tez üzəngiyə.

Düşmənin üstünə çapdı gülərək,