|
ŞEYX SƏNAN
Qəhr olsun o qəhrəman ki, dönəkdir, Dünya gözəl olsa, dönməm yarımdan.
Türkü söyləməkdə olan Özdəmirlə Oğuz görünməyə başlar.
Şeyx Sədra Bana bax, arqadaşlar!
Özdəmir Əmr ediniz!
Şeyx Sədra Hanki soydansınız? Nə dindəsiniz?
Özdəmir Soyumuz türk, dinimiz islam...
Şeyx Sənan Pək gözəl...
Şeyx Sədra Gəl, yaxın gəl, iştə tamam.
Şeyx Sənan Bu civarlarda çoxmu, azmısınız?
Özdəmir Doqquz-on köy qədər varız yalnız.
Oğuz Şeyx! Təşrifiniz əcəb nərədən?
Şeyx Sənan Kəbədən, Məkkeyi-mükərrəmədən...
Hər ikisi böyük hörmət və səmimiyyətlə Şeyx Sənan və Şeyx Sədranın əlini öpərlər.
Şeyx Sənan Arqadaş, isminiz nədir?
Özdəmir Qulunuz Özdəmir...
Şeyx Sənan Pək gözəl, onunku?
Özdəmir Oğuz...
Şeyx Sənan Əcəba, böylə şimdi siz nərəyə?
Özdəmir Gediyoruz yaxında qomşu köyə.
Oğuz (yola doğru baxaraq böyük bir maraqla) Özdəmir, Özdəmir! Bax, iştə odur, Dəli dərvişə bax, nasıl gəliyor.
Bu sırada ağ geyimli, nurani bir dərviş yol kənarında görünür. Heyrətli və kəskin bir nəzərlə baxınıb durur.
Şeyx Sənan Əcəba!?
Özdəmir Söylədib də bilməlidir.
Oğuz Dəlidir, şeyx əfəndi, pək dəlidir.
Şeyx Sədra Kim bilir, bəlkə hiylədir...
Oğuz Əsla! Şu hərif bir bəladır, iştə bəla...
Özdəmir Dinləməz hər nə söyləsən, yalnız Kəndi söylər də həpsi mənasız. Yeməz, içməz, yaxın-uzaq bilməz, Hələ insana heç yaxın gəlməz.
Şeyx Sənan (dərvişə yaxlaşaraq) Baba dərviş! Qılmayın, lütfən, Bizi məhrum feyzi-söhbətdən.
Dərviş sükut edər.
Kimsiniz? Məsləkü təriqətiniz Nə imiş? Söyləyin, rica edəriz.
Dərviş cavab verməz.
Şeyx Sədra (heyrətlə) Pək tuhaf!.. Ya sağır, ya dilsizdir.
Şeyx Mərvan (gələrək) Xayır, aldanmayın, o həm sahir, Həm müzəvvirdir, etsəniz diqqət.
Şeyx Sənan Kəcnəzərlər yanında öylə, əvət, Bəncə, lakin o çöhrə pək nadir, Pək böyük bir zəkayə malikdir. (Dərvişə) Sən neçin həp sükutə mailsin? Söylə bir, hanki dinə qailsin? Hanki məzhəbdəsin, nəsin, kimsin? Əcəba, hanki fikrə xadimsin?
Dərviş, dəşti məqamında laübali və məcnunanə bir ahənglə fəqət zənguləsiz olaraq, başlar; Şeyx Sənan heyrətlə dinlər. Digər şeyxlər və müridlər də gəlib birər-birər ətrafına toplaşırlar.
Dərviş Saqın, heç sorma! Bir divanəyim bən, Dəmadəm çırpınır pərvanəyim bən.
|