ŞEYX SƏNAN
Altı ildir əsirü-mədhuşim, Onun eşqilə məstü bihuşim. Azacıq bəndə varsa hüsnü cəmal, Onda həm hüsn var, həm elmü-kəmal.
Əzra Kimsəsiz bir zavallıdır Sənan, Səndə vardır fəqət nəcabətü şan. Bir baban var, cahanda şöhrətgir: Fazili-binəzir, Şeyx Kəbir.
Zəhra Doğru, pək doğrudur sözün, lakin, Bəncə mənası yox həsəb-nəsəbin. Qara quldan da alçaq olsa, inan, Yenə bəndən şərəflidir Sənan.
Əzra (pəncərəyə baxaraq) Gəliyor, iştə, gözlərin aydın...
Zəhra (şaşqın) Kim? O kimdir?
Əzra (əlilə göstərir) Zavallı pək dalğın...
Zəhra (baxaraq) Ah, Sənan! Nasıl da halı fəna!.. Bizi yalnız burax da...
(odadan çıqdığı sırada Əzraya)
Sonra sana Söylənir, şübhəsiz bütün əhval.
Böyük bir təlaş içində qapıya yaxın bir guşədə bəklər. Şeyx Sənan daxil olub baxınır. Zəhrayı görüncə halı dəyişir.
Söylə, Sənan, nədir bu müdhiş hal?
Şeyx Sənan sükut edər.
Nə bəla var başında? Söylə, nə var?
Şeyx Sənan cəvab verməz.
Söylə, aç söylə...
Şeyx Sənan Etmə gəl israr.
Zəhra Səndə var bəlli, bir yığın əsrar. Söylə, aç söylə, bivəfa, qəddar! Nə qiyafət bu? Sanki ağlarsın?
Şeyx Sənan Şimdi get, sonra, sonra, anlarsın.
Zəhra Bəndə bilməm nədir bu taleyi-şum! Sana halım deyilmidir məlum? Altı ildir sənin əsirin ikən, Şimdi biganəyimmi könlünə bən? Nə təbiət bu səndə? Həm nə tuhaf! Yoxmudur səndə mərhəmət, insaf? Nərdə əvvəlki vədlər əcəba? Əcəba yoxmu, yoxmu, səndə vəfa? O məhəbbətlə parlayan gözlər, Şimdi bir başqa macəra söylər. Qalmamış bəndə zərrə tabü təvan, Məni qəhr et də, lakin atma, aman!..
Şeyx Sənan Səni atmaqmı!? Bir düşün, əcəba Bu olur şeymi, nazənin Zəhra? Sən mələksin, sevimli afətsin...
Zəhra (Şeyx Sənana sarılaraq) Ah, sən xaliqi-fəzilətsin.
Bu sırada səhnənin işığı çəkilir, ta ucda ikinci pərdə qalxar. Azacıq yüksəkdə, olduqca şairanə, cazibədar, behişti bir mənzərə görünür. Altın qanatdlı mələklər əl-ələ, qol-qola olaraq incə qəhqəhələrlə gülüşüb gəzinirlər. Təbii, mələk qiyafətində olan Xumar da onların içində bulunur.
Xumar Şeyx, gəl-gəl! Sevimli Sənan, gəl! Sana layiq deyil o yer, yüksəl!
Şeyx Sənan (şaşqın və həyəcanlı) Ah, o... Cənnət pərisi, nazlı mələk! Bana yüksəl diyor gülümsəyərək.
Zəhra Söylə, Sənan, nə var? Nə oldu yenə? Əcəba kim göründü gözlərinə?
Şeyx Sənan Bax da gör, iştə cənnət, iştə mələk!
Zəhra Nərdə?
Şeyx Sənan Bax, dinlə, şimdi söyləyəcək.
Zəhrada dərin bir heyrət.
Xumar (Şeyx Sənana) Durma, yüksəl, ənisi-ruhum, gəl! Mütərəddid görünmə! Gəl, yüksəl! Oxunur gözlərində nuri-dəha, Yüksəl, ey şeyx! Gəl, düşünmə daha!..
Şeyx Sənan
|