|
BAYBURANIN OĞLU BAMSI BEYRƏK
Banıçiçək olmuş ola?! Beyrək aydır: – Ağsaqqallı əziz babam, Mənim istədigim odur. Baba aydır: – O qızın bir Dəli Qoçar adlı, dəli Qardaşı var, kimsə ondan Qız istəsə, tutar boğar. Beyrək aydır: – Elə də bəs nə etməli? Baybura bəy belə aydır: – Canım oğul, Qalın Oğuz Bəylərini evimizə çağıralım. Hər nə onlar səlah bilsə, Ona görə iş edəlim.
Qalın Oğuz bəylərini Oxudular evlərinə, Gətirdilər qoyanlayıb, Ağırlayıb danışdılar. Bəylər hamı ayıtdılar: – Biz bu qızı istəməgə, Kimi gərək elçi salaq? Belə səlah gördülər ki, Dədə Qorqud varıb getsin. Qorqud dədə belə aydır: – Hey ərənlər, çünkü məni Göndərirsiz, bilirsiniz ki, Dəli Qoçar qız qardaşın İstəyəni tutub boğar. Barı gedin Bayındır xan Töyləsindən iki yügrək At ayırın, biri keçi başlı keçər, Biri toxlu başlı duru. İşdi, birdən qaçmaq olsa, Qovmaq olsa, birin minim Birisini yedək çəkim. Dədə Qorqudun diləgi Məqbul gəldi. Varıb-gedib Bayındır xan töyləsindən İstədigi iki atı Gətirdilər. Qorqud Dədə Birin mindi, birini də Yedəklədi. Dostlar, sizi Ulu haqqa ismarladım. Məgər dostlar, Dəli Qoçar Ağban evin, ağ otağın, Qara yerin üzərinə Qurdurmuşdu, yar yoldaşı Dövrəsində oturmuşdu. Qorqud Dədə ötəridən bəri gəldi, Baş endirdi, bağır basdı, Ağız dildən salam verdi. Dəli Qoçar qaba ağzın Köpüklədib belə dedi: – Əleykum salam, ey əməli azmış, Feli dönmüş, qadir Allah Ağ alnına qada yazmış! Ayaqlılar bu yerlərə Gəldigi yox, ağızlılar Bu suyumdan içdigi yox, Səni hardan qada tutdu? Əməlinmi azdı sənin? Əcəlinmi gəldi sənin? Buralarda nə gəzirsən?
Qorqud Ata belə aydır: – Qarşı yatan Qara dağın Aşmaq üçün gəlmişəm, Axıntılı gur suların Keçmək üçün gəlmişəm. Haqq-taala buyuruğu, Peyğəmbərin qovlu ilə Aydan arı, gündən duru Qız qardaşın Banıçiçəgi Bamsı Beyrəgə Diləməyə gəlmişəm. Qorqud Dədə belə decək, Dəli Qoçar dedi: – Mərə, nə dedigimi yetirin, Qara ayğırı yarağı ilə gətirin. Qara ayğırı yarağı ilə gətirdilər, Dəlicəni mindirdilər. Qorqud Dədə Köstü, üzdü, durmadı qaçdı. Dəli Qoçar dalısınca At saldı. Toxlu başlı Duru ayğır yoruldu, dildən düşdü, Qorqud Ata keçi başlı Keçər ata sıçradı . Dəli Qoçar zavallını Qova-qova on yelək yer Aşırıban yaxaladı. Dədə özün itirərək Ulu Tanrıya sığındı. İsmi-əzəm oxuyuban, Durdu baxdı. Dəli Qoçar Əl qılınca həmlə qıldı. İstədi ki, daldan çala, Qorqud aydır: – Çalar olsan, qollarını Haqq qurutsun! Haqq-taalanın Əmri ilə dəli bəyin Əli-qolu quruyuban Asılı qaldı. Dədə Qorqud zəmanənin “Vəli”si idi, dilədigi Qəbul oldu. Dəli Qoçar aydır: – Dədə, aman, haqq Tanrının Birliginə yoxdur güman! Kərəm eylə, sən əlimi sağlat gilən, Mən Tanrımın buyruğu, Peyğəmbərin qovlu ilən, Qız qardaşımı Beyrəgə Verər ollam. Üç yol təkrar Ağzı ilə iqrar edib Günahından tövbə qıldı. Qorqud Dədə dua edib, Ulu haqqın əmri ilən
|