|
BAYBURANIN OĞLU BAMSI BEYRƏK
Mütləq heç nə söyləmədi, Kafərləri qırdığından Söz demədi. Çox çəkmədən bəzirganlar Yetişdilər, baş endirib Bəyə səlam söylədilər. Gördülər kim o, igid ki, Baş kəsibdir, qan tökübdür, Mal saldırıb, Bayburanın Sağ yanında oturmuşdur. Bəzirganlar yügürdülər, İgidin əlin öpdülər, Belə etcək Baybura bəy Acıqlandı, tacirlərə Baxıb aydır: – Mərə, qavat uşaqları, Məgər ata duran yerdə Oğlanın əlin öpərlər? Bəzirganlar ayıtdılar: – Xan, Bu igid Yoxsa sənin oğlunmudur? – Bəli, mənim oğlumdur o. – Onun əlin öpdüyümüzə, Xan bizlərdən inciməsin. Sənin oğlun olmasaydı, Var yoxumuz Gürcüstanda Getmiş idi, özümüzsə Dustaq olub tutulmuşduq. Baybura bəy, burda aydır: – Mərə, mənim oğlum məgər Başmı kəsdi, qanmı tökdü? – Bəy sağ olsun, sənin oğlun Baş da kəsdi, qan da tökdü. Mal saldırdı, söylədilər. – Mərə, deyin, bu oğlanın Ad qoymağa layiqi var? – Sultanım bəy, bəli ondan Artıqlaşa layiqi var! Söylədilər. Baybura bəy Qalın Oğuz Bəylərini çağırıban Qonaqladı. Qorqud Dədə Varıb gəldi, boz oğlana Ad qoyuban belə dedi: – Sözüm dinlə, Baybura bəy, Tanrı sənə bir igitmən Oğul vermiş, tuta versin! Ağır bayraq götürəndə, Müsəlmana arxa dursun! Qarşı yatan qara qarlı Dağlarından aşar olsa, Tanrı-taala aşıt versin! Qanlı-qanlı gur sulardan Keçər olsa, keçid versin! Qalabalıq çağlarında Kafərlərə girən zaman, Tanrı özü bu oğlana Dayaq olub fürsət versin! Sən oğlunu bamsım deyə, Oxşadınsa, bunun adı Boz ayğırlı Bamsı olsun! Adını mən verdim, yaşın Ulu Tanrı versin!
Qalın Oğuz ərənləri Əl götürüb dua qılıb, Yarəb, bu ad bu oğlana Qutlu olsun! – söylədilər. Sonra hamı ova mindi. Boz ayğırın çəkdiribən Bamsı mindi, nagahandan Oğuzların qarşısına Böyük sürü keyik çıxdı. Bamsı Beyrək birisini Qovar getdi. Qova-qova Bir məhələ gəldi çıxdı. Nələr gördü? Göy çayırın üzərində Qırmızı bir otağ gördü, Öz-özünə: – “Yarəb, bu ev kimin ola?” Düşünərək, alacağı ala gözlü Dilbər qızın olduğundan, Xəbəri yox. Nə olursa, Olsun, deyə, hələ varıb Öz ovumu alım, – dedi. Keyigini sınırlarkən, Al otağın qapısına Ayrış gəldi, baxdı, gördü, Bu al otağ beşikkəsmə Nişanlısı, yavuqlusu Banıçiçək olağı imiş. Banıçiçək otağından Baxır idi, çağırıban belə deyir: – Dayələrim, görünüz bu Qavat oğlu qavat bizə Ərlikmi göstərmək, istər? Varın bundan pay diləyin Hələ görək nə söyləyir. Qısırca Yengə deyirlər Xatın vardır, İrəli varıb pay dilədi: – Hey, bəy igid, bizə daxı Bu keyikdən pay ver! – Dedi. Beyrək aydır: – Dayə, ovçu deyiləm mən, Bəy oğluyam, hamısı da Sizin olsun. Lakin, sormaq eyib olmasın, Bu al otağ kiminkidir? – Bəy igidim, bu al otaq Baybican bəy qızı olan Banıçiçək xanımındır. Bunu decək Beyrəgin Qanı qaynar, Ədəb ilən Geri dönər. Qızlar gəlib ovu çəkib Gözəllərin padişahı
|