QARACIQ ÇOBAN
Mindi ağca bədöyün.
Bayburdun hasarından Pırlayıb uçub qaçan, Dov günü qatı yaydan Dolu kimi ox saçan, Boz ayğırlı Beyrək Atlandı lay divar tək.
Xan Qazan mizah ilən, “Keşiş” – deyə, çağıran Yeginək silah taxdı, Duru ayğıra qalxdı.
Saya varsan tükənməz, Həddü-hesaba gəlməz Bütün Oğuz bəyləri, Alıcılar ləşkəri, Geyindi, yaraqlandı, Düzüldü, yasaqlandı, Çıxdılar Aladağa, Aslan girdi ovlağa.
* * * Dəvə kinli düşmənin Casusu casusladı, Bu xəbəri Gürcüstan Məlikinə yolladı.
Yeddi min zatıqırıq, Donunun ardı yarıq, Başları yarı saçlı, Sinəsi gümüş xaçlı Silahlandı, at mindi, Yəhər qaşına sindi. Yönəldi xan evinə, Çapdı Qazan evinə.
Çaldı-çapdı, taladı, Oğlunu yaxaladı. Ağ əllərin bağlatdı, Qız-gəlinin ağlatdı. Ağ ban evlər, kömələr, Qatar-qatar dəvələr, Şahbaz at tövlə-tövlə, Hesabsız pul, xəzinə Talandı, qarət oldu, Əcəb qiyamət oldu. Ağsaqqallar, qocalar, Qarıcıq olan analar, Körpələr quzu kimin, Qaza bənzər qız-gəlin, Səhərin dan ulduzu Bayındır xanın qızı, Ucaboy, qara qaşlı, Bel nazik, uzun saçlı, İpək şəddə qaşında, Qırx incə qız başında, Oğuzun baş qadını, Xan Qazanın xatını Düşmənə yesir oldu, Bənizi saraldı, soldu.
Xanın qarı anasını Evindən çıxardılar, Qara dəvə boynuna Asdılar apardılar.
Üç yüz igid qırıldı, Daş üstə qalmadı daş, Oxlandı – şəhid oldu Qocaman Sarı Qulmaş.
* * * Düşmən öyünür, şişir, Boy boyladır, söyləşir: – Mərə, bəylər, Qazandan Qəribə acıq çıxdıq.
Bir kərə varın-yoxun Taladıq, evin yıxdıq.
Bizlərə əsir oldu Halalı, oğlu, qızı. Qırx igid ilə tutduq Oğlancığı Uruzu.
Bir yağı yerdən durur, Ağzın büzür, dən salır: – Nə deyirsiz, hələ də Bir acığımız qalır.
Şöklü Məlik tutulur Qara qanı qaralır: – Mərə, əclaf, de görüm Nə acığımız qalır?
Çuğul yağı titrəyir, Bağır basır, baş əyir: – Bəylər bəyi Qazanın, O barışmaz düşmanın Dəmirqapı Dərbənddə Qoyunu var minlərcə. Onları da alsaydıq, Ulu acıq alardıq.
Şöklü Məlik eşidir, Tamahlanır, hökm edir: – Altı yüz atlı getsin, Qoyunu qarət etsin!
Altı yüz ər atlandı, Qoyun üstə yollandı.
* * * Qara Çoban, xan çoban, Qayğılı aslan çoban, Qara dağlar qaplanı, Xan Qazanın çobanı Yatdı vaqiə gördü,
|