|
PEYĞƏMBƏR
P e y ğ ə m b ə r Əfv edər, onun lütfi çoq Peşiman olan qullara.
N ə i m (sinirli) Ey, Abdulla oğlu! Artıq Dinləməkdən usandıq biz.
P e y ğ ə m b ə r Günəş parlaqsa da, yazıq! Pərdələnmiş gözləriniz.
N ə i m (qara örtülü evi göstərir) Yahu utan bir Kə’bədən, Kə’bədəki tanrılardan. Üç yüz altmış büt var ikən, Bir Tanrıya uymaz insan.
P e y ğ ə m b ə r (Kə’bəyə işarətlə) Fəqət şu öydüyün məbəd Bir panayır[i] qaynağıdır: Yoqsul ərəbçin müəbbəd Bir ticarət ocağıdır. Şu duyğusuz bütlər dəxi Dilsiz birər dəllal demək; Görünməz Tanrı halbuki Yersiz, yurdsuz olsa gərək.
Bu sırada orta boylu, parlaq nasiyəli, qılıc quşanmış bir gənc Peyğəmbərə doğru gəlir.
T o p a l İştə, Əbu Talib oğlu!
N ə i m (Peyğəmbəri süzərək) Əvət, bunun əmoğlusu! (Əbu Talib oğluna) Yaqın gəl! Baban nüfuzlu, Şanlı bir nəslin ulusu... (Həyəcanlı) Məkkə xalqı: qadın, erkək Hörmət bəsliyordu ona. O da mərhəmət edərək, Böyük arqa oldu buna. Şimdi o ölmüş də bunun Yardımçısı, arqası yoq. Ögüt verin uslu dursun, Söylənib durmasın da çoq.
Ə b u T a l i b o ğ l u Sizin duyğunuz həp sönük, Yarasa nurdan nə anlar? Tanrı elçisi pək böyük... Nə söylərsə hikməti var.
N ə i m (qafasını oynataraq) Əvət, bildik sən də bunun Ayrılmaz bir kölgəsisin. Ar olsun sana, ar olsun! Gör kimsin, kimin nəsisin.
Ə b u T a l i b o ğ l u (qılıcını yarıya qədər çəkər, qızğın bir tevrlə) Azğın hərif, sus! Yoqsa bu Qılıc həddini bildirir.
P e y ğ ə m b ə r (qolundan tutub bir tərəfə çəkər) Gəl, ey Əbu Talib oğlu! Haq onlara cəza verir.
Ə b u T a l i b o ğ l u (həyəcanlı) Ah, sanki beynimdəki qan Bir alevdir yaqar bəni, Şu cahillərdə yoq vicdan, Təhqir etdirmə kəndini.
P e y ğ ə m b ə r Tanrı əmridir, əzizim, Alim, cahil eşitməli. İştə vəzifəmiz bizim Hər acıya səbr etməli...
Ə b u T a l i b o ğ l u (əli qılıcının qəbzəsində titrər və qınına işarətlə) Lakin şu qılıc nə zaman Şu məhbəsdən qurtulacaq?
P e y ğ ə m b ə r Bəklə, dur, böyük Yaradan Nə əmr etsə o olacaq. (Gedərlər)
T o p a l Bən Əbu Talib oğlunu Bunca qəhrəman bilməzdim. Bir çocuq sanırdım onu, Cəsur deyilmi, ya Nəim?!
N ə i m Cəsur, aslan kibi cəsur! Əvət, çoq ar olsun bizə, Biri çocuq, meydan oqur. Biri gülər dinimizə.
T o p a l Görünür, yeni din için Az-çoq hörmət bəsləyən var.
N ə i m Ona iman edənlərin Çoqu çocuqlar, qadınlar...
T o p a l Əbu Bəkr için sözün nə?
|