Yenə rö’yamı gördüyüm, bu nə hal?

M ə l ə k

(tatlı təbəssümlərlə enər)

Hiç məraq etmə, ey böyük rəhbər!

Oqu altın kitabı, etmə kədər;

Zəfər istərmisin, bu şəhri bıraq,

Köç!.. Həmən başqa yurda köç!.. Ancaq

O zaman sözlərin qəbula keçər.

Yoq çıqan yerdə bir mətaə dəyər.

Hər dəha başqa bir cihan istər,

Kimsə olmaz evində Peyğəmbər.

(Çəkilir. Hava ışıqlanır)

Ə b u T a l i b o ğ l u

(sür’ətli adımlarla gəlir. Peyğəmbəri qucaqlar)

Bu nə? Ey fəxri-kainat, eyvah,

Gözlərim kaş ki, kor olaydı da, ah!

Görməyəydim şu halı... Söylə sənin

Düşmanın hanki duyğusuz, xain?..

P e y ğ ə m b ə r

Düşmanım varsa Tanrı düşmanıdır,

Şu aqan qan da, iştə haq qanıdır.

Ə b u T a l i b o ğ l u

(əli qılıcının qəbzəsində titrər)

Daha səbrim tükəndi, söylə, aman,

Hərb için hökm yoqmu Allahdan?

P e y ğ ə m b ə r

Bəklə, dur! Hiç təlaşa yoq hacət,

Xainin bir cəzası var əlbət.

Bu sırada X ə t t a b o ğ l u evdən çıqar. Peyğəmbəri görüncə heyrətdən dona qalır.

Ə b u T a l i b o ğ l u

(sarsılmış bir halda qılıc çəkmək istər)

Sağ bıraqmam, xayır, şu azğını bən!

P e y ğ ə m b ə r

(sərt və kəskin bir baqışla Əbu Talib oğluna)

Dur! Unutdunmu Tanrı hökmünü sən?

(Xəttab oğluna)

Gəl, yaqın gəl, durub şaşırma, əvət,

Bəllidir bəncə etdiyin niyyət.

X ə t t a b o ğ l u

(yaqlaşır)

Nə imiş niyyətim?

P e y ğ ə m b ə r

Bənim ölümüm!

X ə t t a b o ğ l u

Əcəba yoqmu səndə qorqu?

P e y ğ ə m b ə r

Ölüm,

Bəncə bir cismin inqilabı demək

Həm də pək fəzlədir məraq etmək.

X ə t t a b o ğ l u

Titriyorkən bütün cihan bəndən,

Bu cəsarətlə pək böyüksün sən.

(Qılıcını çəkərək)

Söylə, hər kimsə düşmanın gedəyim,

Öc alıb bir vuruşda məhv edəyim.

Baq, şu elmas qılıc bu gün ancaq

Sənin uğrunda parlayıb duracaq.

P e y ğ ə m b ə r

İstəməm başqa dürlü yardım bən,

Etiqad eylə tək o Tanrıya sən.

X ə t t a b o ğ l u

Haqdır, əlbət, inandığın Yaradan,

Ona qəlbimlə eylədim iman.

(Tə’zim ilə Peyğəmbərin əlini öpər, o da qarşılıq olaraq kəndisini öpüb qucaqlar)

P e y ğ ə m b ə r

(böyük bir sevinc ilə)

Cümlə dünya verildi sanki bana,

Versin Allahım əcri-xeyr sana.

X ə t t a b o ğ l u

(Əbu Talib oğlu ilə qucaqlaşıb öpüşür)

Pək böyükmüş güvəndiyin qüdrət,

Bəni, ey şanlı qəhrəman, əfv et.

P e y ğ ə m b ə r

Öpüşüb birləşin ki, hər ikiniz

Haq yolun ən dəyərli rüknüsünüz.

Dini-islamə yoq zaval artıq,

Haqqı təbliğə başlayın apaçıq.

Səid ilə X ə t t a b q ı z ı çıqar. Peyğəmbəri o halda görüncə təlaş ilə kəndisinə yaqlaşırlar.

X ə t t a b q ı z ı

Nə qiyafət bu, ah, aman, ya Rəb?

P e y ğ ə m b ə r

(göyə işarətlə)

Həp Onun eşqidir bu halə səbəb.

Ə b u T a l i b o ğ l u

(Peyğəmbərə pək həyəcanlı)

Hər nə zülm etdilər durub baqdıq,

Şimdi yoq səbrə ehtiyac... artıq

Çırpınır intiqam için könlüm,

Ya zəfər, haq və ya şərəfli ölüm!..

P e y ğ ə m b ə r

Daha dur, öylə bir düşüncə əbəs...

Bu günün hökmü başqadır: hər kəs

Xəbər etsin də kəndi bildiyinə,

Başlayın cümlə yol tədarikinə.

Gecə erkən beşər-üçər həpimiz

Buradan ayrı-ayrı köçməliyiz.

X ə t t a b o ğ l u