|
İBLİS
Xayır, əsla bilinmiyor o səfil, Diyor İbn Yəmin: “İnan bana sən, Bulurum nerdə olsa qatili bən”.
A r i f Bəncə bir hiylədir bu, dinləmiyin.
X a v ə r (dəstəyi gətirir, töküb Rənayə verir) Buyurun, pək gözəl su, həm də sərin...
İ b n Y ə m i n (İxtiyar və çavuşla bərabər dönər, su içməkdə olan Rənayə) Gedəlim!
Rəna (qalqar, qülbədəkilərə) Xeyli razıyım sizdən. Çavuş çantayı alır.
İbn Yəmin Gər nəsib olsa evdət eylərkən, Qalırız burda bəlkə üç-beş gün.
İ x t i y a r Ah, o günlər bizimçin ən xoş gün... Hər üçü çıqar, Ixtiyar ilə Xavər də onları izlər.
X a v ə r (Rənayə) Gəlişin pək gözəl, fəqət gedişin Umulur şey deyildi...
Rəna Allah için, Yetişir, fəzlə zəhmət etməyiniz.
X a v ə r Nə olur, mümkün olsa getməyiniz!
A r i f Getmə, pək doğru, getmə sən, Rə’na! (məhzun və sarsılmış bir halda iskəmləyə oturur)
X a v ə r (geri dönər) Söylə, Arif, nə var, nə oldu sana?
A r i f Ah, o, Rəna, o nazlı heykəli-nur Sanki qarşımda çırpınıb duruyor. Ona bən yardım etməsəm gerçək Bəni vicdan əzabı məhv edəcək.
X a v ə r İki söz sormaq istərim sana bən, Əcəba hiç sevərmisin onu sən?
A r i f Sevərim başqa bir məhəbbətlə, Əski, pək əski hissi-hörmətlə...
X a v ə r Yoq, inanmam, xayır, bu pək yanlış... O nə halət, nədir o səs, o baqış? Sanki bir inqilab içində sənin Çırpınıb durmaq üzrə həp bədənin.
A r i f Sən də Arif qadar düşünsəydin Ki, nələr yapmaq istər İbn Yəmin, Büsbütün sarsılırdı vicdanın, Heyrətindən həmən donardı qanın.
Bu sırada V a s i f l ə arqadaşı küçük zabit, silahsız olaraq, yaralı bir rus zabiti gətirirlər.
V a s i f (küçük zabitə) Daha dur, tabı qalmamış artıq.
İ x t i y a r (onların arqasından yetişib yardım edər) Yaralanmışmı? Ah, zavallı, yazıq... Gətirin, bir qədər rahatlansın.
A r i f Ya əsir olmalı o, ya qaçqın.
V a s i f Xəstə bir rus əsiri, həm yaralı.
İ x t i y a r Gəl qızım, tez sarıb da bağlamalı.
(İxtiyarla Xavər yaralının alnını və qolunu sarıb içəri odaya götürürlər).
A r i f (Vasiflə küçük zabitə) Ah, nə munis, nə mərhəmətlisiniz; Nerdə rast gəldiniz şu zabitə siz?
V a s i f Pək yaqınlarda, yol kənarində, Baqdıq, əhvalı xeyli pəjmürdə.
Küçük zabit Bir əsir iştə, düşman olsa belə Yenə lazım müavinət edilə.
A r i f Həp şu xislətdə olsa cinsi-bəşər, Hiç görülməzdi bunca vəhşətlər. (sol qapıdan içəri keçər)
Küçük zabit Vasif! Düşünür, həp düşünürsün, bu nə halət? Məcnun olacaqsın bu təbiətlə nihayət.
V a s i f
|