İSKƏNDƏRNAMƏ - Şərəfnamə
Tülkütək baxmaram yağlı quyruğa. Yəni mən müharibədə aslan kimi pencə-pencəyə vuruşuram, tülkü kimi hiyləgərliklə məşğul olmuram.
[251] Boynunu çəkən çox adlı pəhləvan Oturdu buza o soyuqqanlıdan. Yəni bu müharibə çox igidləri məhv etdi. Buza oturmaq – burada soyumaq, ölmək deməkdir.
[252] Firuzə rəngli tağ ertəsi günü, Dağ-daşdan ucaltdı yaqut güzgünü. Firuzə rəngli tağ - göy, səma; yaqut güzgü - Günəş. Yəni ertəsi günü dağın arxasından Günəş doğdu.
[253] Öpüşün qapısı bununla belə, Bağlanmış Səmərqənd çubuqlariylə. Yəni dodaqlarım gözəl, öpüşüm çox şirinsə də, lakin onların qapısı Səmərqənd ağacı ilə bərk bağlanmışdır, oradan öpüş içəri girə bilməz.
[254] Mənimlə bir cınaq çəksə gül, çiçək, "Apardım" sözünü unutsun gərək. Yəni güllər də mənim gözəlliyimlə bəhsə girişə bilməz; mən öz gözəlliyimlə hər zaman güllərdən, çiçəklərdən üstünəm.
[255] Bu müşkin xalımla çinli bağrıyam, Falca Rum qəlbinin şən çırağıyam. Burada müşkin xal - qara, çinli bağrı - ağ vücuda, ağ sifətə yaraşıq deməkdir. Yəni fala baxdırmışam, bəxtimə Rum qəlbi, yəni İskəndər düşmüşdür. Rum qəlbinin şəm çırağıyam - yeni məhəbbətim İskəndərin ürəyindədir, İskəndərin xoşuna gəlmişəm.
[256] Əqiq möhr üstünü basmamışdı pas, Saf üzük qaşım deşməmiş almas. Yəni o qız hələ bakirə idi, o vaxta qədər ona kişi əli toxunmamışdı.
[257] Gecəydi o yerdə, qaranlıq diyar Müşkü ud yerinə etdi ixtiyar. Orijinalda "qaranlıq diyar" deyil, "yarımişıqlı diyar"dır. Yəni gecə olanda o diyar ağ udu (işığı) deyil, qara müşkü (qaranlığı) seçdi.
[258] Kinindən olmuş göy dəli, zəncirli, Zəncinin yerinə keçdi kəşmirli. Yəni göyün halı zəncirli dəli kimi qarışdı. Ağ sifətli kəşmirli qara bədənli zəncini əvəz etdi: hava işıqlandı.
[259] Əjdər quyruğunda gizləndi Aytək. Dini rəvayətlərdə Ayın tutulması əjdahanın onu tutub gizlətməsi ilə izah edilir. Buna görə də Ay tutularkən əjdahanı guya qorxudub qovmaq üçün mis qablara döyüb hay-küy salarmışlar. Misranın mənası: İskəndər Zülqərneyn zülmata getdi.
[261] Heyvan tapmadısa, kədər yox bunda, Heyvantək ölmədi heyvan yolunda. Burada birinci və üçüncü "heyvan" - abi-həyat, dirilik suyu mənasındadır. Yəni İskəndər dirilik suyunu tapmadısa da, bundan incimədi və çox şükür etdi ki, heyvan suyu, yəni dirilik suyu yolunda heyvan kimi ölmədi.
[262] Bu incə nüktədən bildi tacidar: Torpaqdır, onu bu torpaq doyurar. Yəni bu mənalı hekayədən şah anladı ki, şahlığın tamahını yalnız qəbir torpağı doydurar.
[263] Birini günbəddən salır quyuya, Birini balıqdan ucaldır Aya. Yəni bu dünya birini göydən yerə endirir, birini yerdən göyə qaldırır - birini alçaldır, birini yüksəldir.
[264] Hər yerdə o qoca, o sənət əri, Yanlış söyləmişdi doğru sözləri, Yanlışa yenidən vurdum bir bəzək, O qoca şairdən üzr istəyərək. Qoca şair - Firdovsidir.Yəni Firdovsi İskəndər dastanını yanlış rəvayətlər üzrə bəzətmişdi. Mən bunu doğru dastan üzrə bir də bəzədim (yenidən işlədim) ki, bunun üçün də Firdovsidən üzr istəyirəm.
[265] Dünyanı yumuş bu üçüncü dəniz, Nəsara dinindən etmiş tərtəmiz. Mifoloji rəvayətə görə, üç dəniz - birinci asiman, göy, ikinci – dünyanı qaplayan mühit dənizi, üçüncü - havada sallanan dənizdir. Bunun suyu dünyanı yumaqdadır. Nəsara dini - Allahı üç ünsürdən (ata, oğul, ruhül-qüds) ibarət hesab edən xristianlıq.
[266] Uca, dik başını Müştəri öpər, Təslis və tərbiə cəvahir saçan, Üçbucaq oturdan, dördlü koturan. Yəni Müştəri ulduzu kimi yüksəkdə olan, baxışları gövhər saçan. Tərbi - dördləmə; burada bardaş qurub oturma; təslis - üçləmə; burada məclisdəkiləri üçbucaq şəklində oturtma; sağda, solda və qabaqda.
[267] Bitincə gövhəri aldım hüzurə, Gövhəri hədiyyə verdim gövhərə. Yəni "Şərəfnamə"ni yazıb qurtardıqdan sonra Nüsrətzəddinə ithaf etdim. Beytdə əvvəlki iki "gövhər" sözü "Şərəfhamə"ni, sonuncu "gövhər" isə Nüsrətəddin Atabəyi bildirir.
|