Qəzəbi şir tutur göydə günəş tək.

Altı hərfi olan adıyla bilsən,

Dünyanı bağlamış altı tərəfdən[51].

Bu altı hərf ki, şeş atdı yenə,

Düşdü nərd oyunu şahın xeyrinə.

Düşməni milçək tək qaynasa belə,

Tab etməz qəhrindən əsən bir yelə.

Günəşin ordusu boy versə əgər,

Xəlvətə çəkilər qaçar kölgələr.

Atının dırnağı dəyən yerlərdə

Pələnglər, aslanlar görünməz bir də.

Ölümün baratı yağsa oxundan,

Həyat naməsini olmaz oxuyan.

Qınından qılıncı çıxarsa bir əl,

Daşların bağrında qana dönər ləl.

Ağzını açarsa qılıncı bir an,

On-on baş itirər önündə düşman.

Düşmən qarşısında Əfrasiyabdır,

Təkbətək döyüşdə günəşə babdır,

Qoşun kəmərini bağlamamışdan,

Düşməni məhv edər bu mərd Axsitan.

Qoşunu arxadan gələnə qədər

Düşmən ordusundan qoymaz bir nəfər.

Onun rikabında yüz Rüstəm durar,

Yenər qarşısında böyük ordular.

Şahlıq məclisini açıb quranda,

Ilk bahar bulutu görünər onda.

Nə qədər çox olsa orda simü-zər,

Bağışlar hamsını sonuna qədər.

Bir günlük xərcinə qoyduğu maya

Uzun illər boyu alınmaz saya.

Bu şah çanaq-çanaq pullar bağışlar,

Bir də dəstə-dəstə qullar bağışlar.

O camdan ki, Cəmşid qıymaz özünə,

Bəxş edər qullardan hər gün yüzünə.

Hələ yer üzündə yoxdur bir insan

Onun xələtindən geyməsin nişan.

O, müşgü qır kimi paylar hər yana,

Çini bir hədiyyə verər mərdana.

O, bircə fərmanla bir qala alar,

Bircə qəsidəyə ölkə bağışlar.

Hesabsız, ölçüsüz nemətləri var,

Dərya qucağına sığışmaz onlar.

Qəlbi çox genişdir, ora nəzər qıl,

Çınqıllar kimidir əlində qızıl.

Kimin xəzinəsi artsa dünyada,

Şirvanşah puluyla çoxalır o da.

Milçəyi doydursa bizim hökmüdar,

Mahmudun filindən qüvvətli olar[52].

Fil boyda təxtinin sayəsində, bil,

Içilən qədəhi götürməz bir fil.

Şahımız dənizdir, Fəratdır, lakin,

Dəryası axandır, Fəratı sakin.

O gün ki, bar verər böyük hökmüdar.

Ən böyük bir novruz bayramı olar.

Səyindən, bəxtindən yazdım görmədən,

Nə yazım təxtdəki əzəmətindən?

O, dağ arxasından çıxan bir aydır,

Yanında ulduzlar alay-alaydır.

Günəş çeşməsidir böyük hökmüdar,

Onunla canlanır bizim çəmənzar.

Göyün yerə enmiş bir səhəridir,

Allahın mərhəmət şəfəqləridir.

Hər göz ki, o nuru görər cahanda,

O yaman gözlərdən olar amanda.

Yarəb mən ki, Üveys adını aldım,

Məhəmməd eşqinə mən sadiq qaldım[53].

Məhəmməd sifətli o şah həzrəti

Versin xəyalımda olan neməti.

PADŞAHA XİTAB

Sən, ey can aləmi, ey aləmə can!

Ey insan qəlbini güldürən insan!

Günəşin taxtından tacın ucadır,

Cəmşidin taxtından taxtın qocadır.

Sənin idrakınla dünya abaddır,

Sənə qul olmaqla insan azaddır.

Sənin fərmanınla bütün ölkələr

Azad nəfəs alır, düzdür bu xəbər.

Bir sən əzizlədin bütün dünyanı,

Sənindir dünyanın hökmü, fərmanı,

Islamın bəzəyi olmuşdur xütbən,

Xəlifə puludur sənin bu sikkən.

Biz sənin duanla öpsək torpağı.

Qızıl güllər açar qanqal yarpağı.

Bir sənin sikkəni vursalar daşa,

Qızıl-gümüş olar yer başdan-başa.

Nədir o səndəki şanlı əzəmət?

Keşikçin olmuşdur sənin səadət.

Mehtərin olmuşdur fələk, hər zaman,

Arpa-saman alır o anbarından.

Nədir, mən dediyim bu arpa-saman?

Bu arpa-sünbüldür, saman-kəhkəşan.

Sən səhər yelinin ətrini çaldın,

Bu xoş təbiəti havadan aldın.

Həyat çeşməsidir bu səxavətin,

Dünyanı doydurur sənin dövlətin.

Bu əlvan çiçəkli nazənin bahar

Sənin ayağını öpmək arzular.

Məşriqi, məğribi alan könüllər

Sənin hüzurunda qul olmaq dilər.

Zəfər əli kimi tac bağışlarsan,

Günahı, tanrı tək, sən bağışlarsan

Bu dünya səninlə olmuş bərqərar,

Sənə bütün aləm keşikçi durar.

Sən qabaqda getsən, yol çırağısan,

Arxada qalanda el dayağısan.

İşıqsan yollara məşəllər kimi,

Şəfəqin aydındır son səhər kimi.

Səndədir işlərin hökmü, divanı,

Hökmün dolandırır bütün dünyanı.

Kimsə bu dünyada ən baş hökmüran

Özünü qul sayır qarşında, inan.

Ağlın, iradənin gücü var səndə,

Onlar iş aparır sənin ölkəndə.

Məqsəd nişanəsi yaranmışsa vaxt,

Bir sənə inanıb, sığınır hər vaxt,