|
LÜĞƏT
Giyah – ot Giytinüma – dünyanı göstərən; xarici ləmi özündə əks etdirən Girami – dəyərli, qiymətli, əziz Giranlıq – bahalıq Gireh – düyün Girəm – tutaq ki... Giriban – yaxa Girizan – qaçmış, getmiş Giryə - ağlayış Girü bənd – tutub-bağlama, güləşmə Göftgu – danışıq Gunə - növ, çeşid Guş – qulaq; guş eyləmək – dinləmək Guşeyi-çeşm – göz ucu Güvara – xoşa gələn, ürəyə yatan Güvah – şahid Güzar – keçmə, keçib getmə Güzəştə əzin – bundan keçək; bu bir yana qalsın Gülüzar – gül yanaqlı, gözəl, dilbər Gümnam – adı batmış, unudulmuş Gümrah – azğən Gürk – qurd, gürgan – qurdlar, canavarlar Gürgi-əcəl - əcəl qurdu, qatil, qaniçən Güfar – danışıq, danışma, söz Gühər – gövhər, mirvari
L Laəqəl – azından, ən azı “Layəs`əlun” – soruşulmaz, sual edilməz, məsul olmayan Layətəğəyyər – dəyişilməz Laleyi-nöman – lalə gülünün növlərindən, qəzəl lalə Laləgun – lalə rəngində, qan rəngində Lalərux – lalə üzlü al yanaqlı Lame – parlaq Laməzhəb – məzhəbsiz, dinsiz Lanə - yuva Lantaran – söyüş, nalayiq, ədəbsiz sözlər Laf – söz; boş söhbət Lafi-dəhan - əmələ keçməyib, yalnız dildə qalan sözlər La-fəvallah – yox vallah, Allah and olsun yox (belə deyil) La hövlə və la qüvvətə illa və billah – “Allahdan başqa heç kimdə qüvvət və qüdrət yoxdur” Laş – leş, cəmdək Leyk – lakin, amma Leyl – gecə Leylə - gecəleylətül-isra – merac gecəsi Leyli-zülmət – qaranlıq gecə Ləamət – alçaqlıq; zəlillik Ləbriz – qıraqlarına qədər dolu (kasa və s.) Ləqləq – leylək (quş) Ləşv – boş söz, cəfəngiyyat; gəvəzə, naqqal Ləzzətyab – ləzzət alan Ləzzətəfza – çox ləzzətli Ləim – alçaq, rəzil Ləin – məlun Ləmə - işıq, parıltı Lən etmək – lənətləmək Lərziş – titrəmə; lərzişi-ərz – zəlzələ Ləhv, ləhvüləəb – oyun, əyləncə, faydasız iş Ləhn – gözəl səs, xoş avaz Ləcacət – tərslik, inadkarlıq Ləl – yaqut, ləli-Yəmən – Yəmən yaqutu, əla yaqut; ləli-ləb – yaqut kimi qərməzə dodaq Liva – bayraq; livayi-zəfər – qələbə bayrağı Lilvəla – dostluq xatirinə Liləcəb – təəccüb olun, əcəba Lisan – dil “Liisanülğeyb” – qeybdən gələn səs; məşhur şair Hafiz Şirazinin ləqəbi Lövn – rəng, boya Lövhi-saf – təmiz beyin, saf qəlb Löbət – oyuncaq; gözəl, qəşəng qız Löbətistan – oyuncaqlar, gözəllər ölkəsi, yurdu Lölö – inci, dürr; lölöitər – təzə inci Lühum - ətlər, ətli yeməklər
M Mabaqi – qalan, bir şeydən qalan hissə Mabeyn – ara, iki şeyin yaxud şəxsin arası Madəri-nalan – ağlayan, inləyən ana Maəda - ... başqa, savayı Maəmlək – bütün mal-mülk, nə ki var Mazi – keçmiş; tarix, tarixi Mayeyi-təvəkkül – sonradan lazım olacaq maya Malamal – dopdolu Ma-məza – keçmişdə olan işlər, keçmiş şeylər Manənd – bənzər, misl, tay Mar – ilan Marfaş – məfrəş, torğan-döşək yüklənən böyük çüval Masəva (əsli: masiva) – Allahın adlarından biri Mafövqülhədd – həddən ziyadə, son dərəcə Mah – ay; mahınız doğdu – bəxtiniz açıldı Mahi-əza – matəm ayı Mahliqa – üzü ay kimi (gözəl) Mahru – ayüzlü, gözəl Maş – mülk-maş; mal-dövlət Ma – su, mai-zülal – təmiz, duru su Meygüsar – şərab sevən; birlikdə şərab içən Meymənət – uğur Mehr – günəş; məhəbbət, sevgi
Məal – niyyət, məqsəd Məaləndişlik – uzaqgörənlik, ehtiyatkarlıq Məani – mənalar Məarifməndan – maarifpərvərlər Məaş – məişət, dolanacaq Məbad inki – olmaya ki, belə olsun ki Məbdə - başlanğıc Məbhut – heyran Məbus – xalq nümayəndəsi, vəkil Məvaiz – nəsihətlər Məvaris – miraslar Məvaşi – mal-qara Məvəddət – məhəbbət, səmimi, yaxın dostluq Məqal – söz, nitq Məqərr – qərargah, məhəl Məqtul – qətl edilmiş Məqtulən – öldürülmüş olaraq Məqtə - şerin son beyti Məğrib – günbatan, qərb Məğfur – mərhum, rəhmətə getmiş Mədari-məişət – yaşayış vasitəsi Mədaris – məktəblər
|