|
LÜĞƏT
Əhməzi-qaət – çox itaət, çox ibadət Əhrar – hürriyyətçilər Əhfad – nəvələr, övlad Əcamir – qaragüruh, avam Əcəm – fars Əcib – təəccüblü, qəribə Əcram – cirmlər, cisimlər Əcsam – cisimlər Əşyax – şeyxlər Əşk, əşki-tər – göz yaşı; əşki-bəşaşət – sevinc yaşları Əşkal – şəkillər, sürətlər Əşrar – şərirlər, fəsadçılar Əşxas – şəxslər, hörmətli adamlar Əşhədü billahi əliyyül-əzim – Allahın böyüklüyünə, əzəmətinə şəhadət edirəm Əvan – köməklər, köməkçilər
J Jalə çəkan – şeh çəkmiş, göz yaşə, ağlar
Z Zadə - oğul Zaid – çox, artıq, ziyadə Zail – pozulmuş, yox olmuş Zaye – zay, tələ məhv Zaliman – zalımlar, rəhmsizlər Zey – xarici görünüş, qiyafə Zeybəq – civə Zeyf – qonaq Zeyf çəkmək – qonaq etmək Zəban – dil Zəbun – zəif, gücsüz Zəval – yox, məhv olma Zəvişan – şan və şərəf sahibi Zəkavət – zəkilik, qabiliyyət Zəmm – məzəmmət, töhmət Zən – qadın Zənbur – eşşək arısı Zərd – sarı, solğun Zərəfşan – qızıl saçan Zərnigar – zər naxışlı Zəcr – cövr, təzyiq, zorlama Zəf – zəiflik, gücsüzlük Ziba – yaraşıqlı; ziba-sənəm – gözəl Zibəs – xeyli, o qədər, çox Zinəti-tən - bədənin, vücudun yaraşığı Zill – kölgə Zinhar – aman, ehtiyatlı ol Zirü zəbər – alt-üst Zişan – şanlı Zişərəf – şərəf sahibi Zövrəq – qayıq, balaca gəmi Zöhrəcəbin – parlaq alınlı, gözəl üzlü Zöhd - zahidlik Zükur – kişilər, oğlanlar
İ İadə - qaytarma; təkrar etmə Iba – narazılıq Ibarət – ibarə, yazılı ifadə İbqa - əbədiləşdirmə, daimi etmə Ibzal - əsirgəməmə, istənilən qədər sərf etmə Ibtidalənmək – başlanmaq Ibtila – düçar olma Ibtisam – təbəssüm, gülüş Iqdam (etmək) – məqsədə çatmağa çalışmaq Iqtiza – lazım olma, zəruri olma Iğva – azdırma, yoldan çıxartma Iğfal – aldatma, azdırma Idbar – bədbəxtlik, taleyin dönüklüyü Iza - əziyyət vermə, incitmə Izdiyad – artırma, çoxaltma Izz – şərəf, izzət Izlal – azdırma, pis yola salma Iztirar – ehtiyac Izan – itaət etmə Iyma – anlatma Ikmal – tamamlama Ikram – hörmət, ehtiram Ikrahrəsan – iyrənc, mənfur İktisab – kəsb etmə, qazanma Illa – məgər ki İllət – xəstəlik, azar İmha – məhv etmə İm`an olmaq – baxılmaq, diqqət edilmək İmtidad etmək – uzanmaq Inan – cilov, yedək Inbisat – sevinmə, şadlanma Inqiyad – itaət etmə, tabe olma İnqiraz – dağılma, aradan çıxma Indəssəlat – namaz üstündə, namaz qılarkən Inkisar – qırılma; inkisar-nəfs – pərişanlıq, qəlbi qırıqlıq Insanxar – adamyeyən, yırtıcı Intiha – son Intisab – mənsub olma Intihfa – söndürmə Intixab tapmaq – seçilmək Intişar – yayma Infaq – xərc, sərf etmə Iniqab – rabitə, birləşmə Irad – gətirmə Irz – həya, namus Irsal – göndərmə Irsalə - “risalə” sözünün xalq dilində tələffüzü; elmə, fənnə və dini məsələlərə aid kitabça Irtibat – rabitə, əlaqə, bağlılıq Irtikab – pis iş görmə Irtihal – ölmə, dünyadan köçmə İrfan – bilik, mərifət İrşad – doğru yola aparma Isabət – məqsədə, hədəf doğru getmə Isal – irişdirmə, çatdırma Isar – qurban etmə Islamyan – müsəlmanlar Ismü rəsm – ad-san Istadə - dayanmış Istid`a – xahiş Istişmam etmək – iyini almaq Itfaiyyə - yanğın söndürməyə məxsus; alati-itfaiyyə - yanğın söndürmə alətləri Ifna – yox etmək, məhv etmək
|