|
LÜĞƏT
Təzayüd – artma Təzvir – hiylə Təzəlzül – titrəmə, tərpənmə Təzəlzülat – zəlzələlər Təzyi – zay etmə Təzkar – zikr olunma Təyəqqüz – oyanma, xəbərdar olma Təyəmmünən – xoşbəxtlik və uğur sayaraq Təkasül – tənbəllik Təkdir – pislənmə, pisləmə Təksir – çoxaltma Təlafi - əvəz alma Təlx – acı Təlxkam – məyus, kədərli Təlin – lənətlənmə Təməvvüc – dalğalanma, ləpələnmə Təməddün – mədəniləşmə; tərəqqi Təmcid – böyütmə Təngnay – darlıq, sıxıntı Tənnaz – hər kəslə dostlaşan, oynayan, əylənən Tənfir, iyrən etmə Təraneyi-əsilanə - əsillər, alicənablar nəğməsi Tərvic – rəvac vermə Tərd etmə - uzaqlaşdrımaq, qovmaq Tərəkə - miras malı Tərəhhüm – rəhm, acıma Təsahüb – yiyələnmə, sahib olma Təsənnün – sünniləşmə, sünnilik Təstir – pərdələnmə Təsxir – zəbt etmə, tutma Təthir – təmizləmə, paklama Təfaxür – iftixar, öyünmə Təfərrüq – parçalanma, ayrı düşmə Təfərrüc – gəzib fərəhlənmə, şadlıqla seyrə çıxma Təfrih – fərəhləndirmə Təxəllüf – xilaf olma, müxalif olma Təxrib – dağıtma Təhəyyüc – həyəcanlanma, cuşa gəlmə Təhəmmül – səbr, dözmə Təhəssür – həsrət çəkmə Təhlil – “la ilahə illa Allah” demək Təhrir – yazma Təhsin – alqışlama, əhsən demə Təcdid – təzələmə Təcəlla – parlama, aydın və zahir olma Təcəmmülat – bəzək-düzək Təşxis – xəstəliyin növünü düzgün müəyyən etmə, diaqnoz Tədad – bir-bir, sayaraq Tədib - ədəbli etmə, ədəb və tərbiyə öyrətmə Təlif etmək – yazmaq (əsər) Tibyan – izah, ifadə Tiğ – qılınc Tizpər – tez qanadlanan, iti uçan Tila – qəzəl Tilismat – cadu, seyr kimi işlərlə bir adamın işini müşkülə salmaq xəyalları Timsal – bənzər, oxşar Tir – ox Tiraz – nizam-qaydada, bəzəkli Tirzən – oxatan Tifaq – ittifaq, birlik Tofir – fərq; çoxaltma, artırma Tövsən – at Tövsif – tərif Tövfiq – yardım; müvəffəqiyyət Töhr yuyunmaq Töməxar – acgözlüklə yeyən Tiynət – təbiət, xasiyyət Tila – qızıl, altun Tifl – uşaq Tul – uzun Tülu – günəşin doğması Türab – torpaq Tühəm – məzəmmətlər, töhmətlər Tühəf – qəribə, gülünc Tüccar – tacirlər
U Ud – simli çalğı aləti; Hindistanda bitən və yananda xoş iy verən ağac Ula – üstün, daja layiq Ufaq – kiçik, balaca
Ü Übur etmək – keçmək(sudan, körpüdən və s.) Üqab – qartal Üqubət - əzab Üqdə - düyün; dolaşıq iş Üzar – yanaq Üzm – abır, hörmət Üzma – böyük ali Uyun – eymlər, gözlər; tənvir-üyun – gözlərə işıq saçmaq, // elm, bilik qazanmaq Üləma – alimlər Üməna – böyüklər, nazirlər Ümurat – işlər; ümurati-aləm – dünyanın işləri Ünas – arvadlar Ürf – adət, qanun-qayda Üruq – damarlar Üsr – çətinlik Üftadə - əyilmiş Üftan – düşən Ücrət – zəhmət haqqı Üşşaq – aşiqlər
F Faqə - ehtiyac, yoxsulluq Fani – puç, çürüyüb yox olan şey Fanus – fənər Fasiq – pis işlər sahibi; əclaf Fasid – fəsad törədən Feyzafeyz – çox tərəqqi, irəliləyiş Felən – işdə, əməldə Fəvayid – faydalar Fəqərat – fəqərələr, epizodlar Fəzlə - nəcis Fəlah – qurtuluş, nicat Fənakar – pis iş Fənn – hiylə Fərahəm – yığma, toplama Fərda – sabah Fərzanə - ağıllı, müdrik Fərraş – icraçı hökumət, məhkəmə qərarının icraçısı
|