|
LÜĞƏT
Eyn – göz Eytam – yetimlər Elmi-hal – dini əxlaq və hərəkətlər dərsi Ehzar – hüzura çağırma, hazır etmə Ehmal eyləmək – etinasızlıq, əhəmiyyət verməmək Ehraz etmək – qazanmaq, əldə etmək Eşşəkxisal – eşşək təbiətli Eşk (eşki-tər) – göz yaşları Ezaz – hörmət etmə, əzizləmə Etidal – orta hal Etilla – yüksəliş, tərəqqi Etina – çox diqqət Etisaf – haqsızlıq, təzyiq Ecaz – möcüzə
Ə Əba – aba, ruhanilərin geyimi Əbabil – dağ qaranquşu Əbd – qul Əbdal – dərviştəbiət adam Əbəveyi – atalar, ata-baba Əbna – oğullar Əbr – bulud Əbcəd – bax: səfəs Əqval – qövllər, sözlər Əqvali-həkimanə - alimanə, aforizmlər Əqvam – tayfalar, millətləır Əqdəs - ən müqəddəs, ən qiymətli Əqli-səlim – sağlam ağıl, dürüst Əqsa (y) – uzaqda olan, ən uzaq Əğləb – çoxluq, əksəriyyət Əğniya – öənilər, varlılar Ədd – sayma Ədəm – yoxluq; ölüm; səzayi-ədəm – ölməyə, yox olmağa layiq Ədəbistan - ədəb yeri, elm, bilik yeri Ədl - ədalət Ədna – çox dəni, ən alçaq rəzil Əz - ... dən, əz islam – islamdan Əza - əziyyət, cəfa Əzvay – aloe Əzkar – zikrlər Əzəmiyyət – böyüklük Əzm – qəti niyyət Əyyami-sələf – keçmiş zamanlar, ata-babalar dövrü Əyyar – kələkbaz Əkbər – böyük, dəstəbaşı Əkvan – varlıqlar, dünya Əkl – yemək Əlait - əlaqələr, rabitələr Əlqab – ləqəblər, müxtəlif titullar Əlqissə - xülasə, qısası Ələm – bayraq Əlzəm – çox lazımlı, zəruri Əlyövm – bu gün, indi Əlminnətülillah – çükür Allaha Əlfirat – ayrılıq Əlhəq – həqiqətdə, doğrusu Əlhəzər – uzaq olsun Əl`aman – kömək edin Əlan – indi Əmval – mallar, sərvət Əmvac – mövclər, dalğalar, ləpələr Əmdən – qəsdən, bilə-bilə Əmiq – dərin Əmn - əminlik, arxayınlıq, rahatlıq Əmr – iş Əmrəd – hələ bığı-saqqalı çıxmamış gənc Əmsal – misllər, bənzərlər Ənar – nar Ənva – növlər Ənduh – qəm, qüssə Ənzar – nəzərlər Ənis – dost Ənkəhtü – nikahlayıram Ənhar – nəhrlər, çaylar Ərbab - əhl, sahib, peşəkar Ərbabi-həvəs – həvəslilər Ərvah – rühlar Ərəz – təbii olmayan, keçici hal Ərzan – ucuz Ərzən – darı Ərkan – hökümətin baş adamları, nazirlər Ərradə - araba, top arabası Ərs – paslı dəmir döyülərkən tökülən çürük qırıntı Ərsə - meydan, dünya Ərşi-müəlla – dini etiqada görə göyün doqquzuncu təbəqəsi Ərər – dağ sərvi (gözəllərin boy-buxununa təşbih edilir). Əsbab – səbəblər Əsvab – paltarlar Əsqal – ağır şeylər Əsəf – acıma, təəssüf Əsiri-qeydi-fəqr – yoxsulluq zəncirinin əsiri Əskəran - əsgərlər, döyüşçülər Əskinas – kağız pul Əslaf – sələflər, ata-babalar Əsnaf – sənətkarlar Əsrar – sirrlər Əsri-hal – bu əsr, bu dövr Əshab - sahiblər, ağalar, əshabi-giram – kəramətli, şərəfli böyüklər Ətvar – hal, əda, hərəkət tərzi Ətəbat – ziyarətgahlar; ətəbati-aliyat – imamların məqbərələri olan yerlər Ətrak – türklər Ətf – döndərmə, başqa tərəfə dönmə, çevirmə Ətfal – uşaqlar Əfzuni – çoxluq, artıqlıq Əfkar – fikirlər, niyyətlər Əfrad – fərdlər Əfsürdə - xarab olmuş, solmuş Əf`al – işlər, Əxbar – xəbərlər Əxvan – qardaşlar Əxz (etmək) almaq, əldə etmək Əhadis – hədislər, yeni əhvalat Əhbab – dostlar Əhzan – hüznlər, qəmlər Əhkam – hökmlər, əmrlər Əhl – xalq Əhli-diyar – bir ölkədə yaşayanlar Əhli-zahir – dünya adamı Əhməz - ən qüvvətli
|