LÜĞƏT
Səmavat – səmalar, göylər Səmən – yasəmən gülü Səmər – meyvə, məhsul, fayda Səmin – bahalı; dürri-səmin – çox qiymətli inci Səmrimək – kökəlmək Səna – dua etmə; acı bitkidən dərman Sənaxan – tərifləyən Səng – daş Səngdil – daşürəkli, insafsız Səpələng – yaltaqcasına; nökər Sər – baş; /Sürünən, oyan-buyana qaçan Səra – 1. ev, yaşayış yeri. 2. yer, torpaq, səmanın müqabili Sərapa – başdan-ayağa, bütün Sərbaz - əsgər Sərbülənd – başı uca Sərvər – başçı, rəis Sərd – soyuq Sərdadə - başını vermiş, özünü qurban etmiş Sərzəniş – qınama, tənə Sərir – təxt Sərih – doğru Sərəncam – bir işin sonu, başa gəlməsi Sərəfkəndə - başı əyilmiş Sərkəş – baş qaldıran // S. (olmaq) – böyümək; məşhur olmaq Sərmühərrir – baş redaktor Sərriştə - ipin ucu Sərtib – polkovnik Sərü saman – var, mal mülk Sətvət – şiddətli hücum Səfanişan – səfagətirici, zövqverici Səfara – səfdə düzülmüş (qoşun) Səfhə - ölkə, vilayət; tərəf, üz Səxt – bərk, qatı Səhab – bulud Səhi – həyat, meydan, ortalıq Səhhətyab olma – sağalmaq Səcaya – səciyyələr, xarakter Səfəs - ərəblərdə heç bir lüğəti mənası olmayan, əlifba öyrənmək üçün uydurulmuş və əlifbanın bütün hərflərini əhatə edən səkkiz sözdən biri. Qərəşət və əbcət də belədir. Sibyan – kiçik oğlanlar, oğul uşaqları Siyyəma – hələ, xüsusilə Siyər – xasiyyət Silal – səllin cəmi; səll – səbət, çanta; dilənçi çantası Silə - bir əsər, şer üçün alınan mükafat, hədiyyə Sim – gümüş, gümüş pul Simat – nişanlar, əlamətlər Simbədən – gümüş bədənli Sinan – mizraq, nizə Sinin – illər Sinni-sal – yaşlı, yaş Siparə - Quranın otuz cüzündən hər birisi Sipas – şükür Sipah – ordu Sirqət – oğruluq. Sirqəti-şer edənə qəti-zəban lazımdır – özgənin şerini oğurlayanın dilin kəsməli. Sirət – xalq; yaşayış tərzi Sitarə - ulduz Siccil – guya cəhənnəm odu ilə bişmiş palçıqdan daş növü Sovq – bazar, meydan Sövgənd – and Sövm – oruc Su – tərəf, səmt, yan Sual – dilənmə Sud – fayda, xeyir Suz – yanma Suzan – yanan; yandıran Sur – şadlıq; toy; boru, nəfəsli çalğı aləti Su` - yamanlıq, pislik Süal – dilənmə, dilənçilik Sübül – yollar; hadiyi-sübül – doğru yol göstərən Sümmə - sonra Sürur – şadlıq, fərəh Sürud – nəğmə Sürx – qırmızı, al Süturan – at, dəvə (minik, yek heyvanları) Süubət – çətinlik Süxəndan – yaxşı danışan Süha – ulduz adı Sühulət – asanlıq Sücud – səcdə
T Tab – qüvvət, Tabavər – dözümlü Taban etmək – işıqlandırmaq Tabəkey (takey) – nə vaxta qədər? Tabəndə - parlaq Taqə-taqə - top-top (qumaş) Taği – üsyançı, tüğyan edən Ta əbəd – həmişə, daima Taət – itaət Tazinəsəb - ərəb cinsi (minik və yük heyvanları) Tak – tənək, meynə Taleh – pis, eybli Talib – istəyə, tələb edən Tannə - tamam, tam Tar – qaranlıq, qara Tacdar – tac sahibi, şah Taciran – tacirlər Tey – keçib getmə Teyyi-rah – yollar keçmə Teyr – quş Təala (təali) – yüksəliş, tərəqqi Təarüf – bir-birini tanıma Təbar – nəsil Təbdar – qızdırmalı Təbəsbü sat – yaltaqcasına yalvarış, alçalma Təbər - balta Təbən – təbiətçi Təbid – uzaqlaşdırma; sürgün Təvangər – varlı Təvərrüm – vərəmə tutulma Təvəccüh – üz çevirmə Təvil – uzun Təqlid – izləmə; yamsılama Təqrir – ifadə; vədlər Təğsil etmə - yumaq, pak etmə Tədənni – geriyə getmə Təəzzür – çətinlik çəkmə Təəyyüş – məişət, həyat Təərrüz – sataşma Təəşşüq – aşiq olma
|