|
ANA
Səlim Gəldi oğlun...
Səlma (Təlaş ilə) Köydəmi?
Səlim Əvət, köydə, şimdi gəlir...
Səlma (Sevinc ilə) Ah, yavrum! Hər bəladan saqlasın sizi Tanrım! Söylə, nə müjdə istərsin, arslanım?
Səlim Artıq sən bilirsin...
Səlma Pəki, sultanım! (Əcələ içəri girər)
Səlim (Kəndi kəndinə) Gəzdim, dolaşdım, uğradım hər elə, Bən böylə bir qadın görmədim hələ. Böyüklükdə, mərhəmətdə seçilmiş, Alicənablıq boyuna biçilmiş. Söz yoq, böylə qəlbi geniş qadından Doğar Qanpolad kibi bir qəhrəman.
Səlma (Əlində bir kəmər çıqaraq) İştə gümüş kəmər! Həm də yep-yeni, Sonra yenə məmnun eylərim səni.
Səlim Çoq sağ ol...
Səlma Toyda da bir xələtin var.
Səlim Bu bəncə ən dəyərli bir yadigar, Bir yadigar ki, hiç unutmam bunu. (Əcələ qoşub gedərək) Şimdi gedib qarşılayım oğlunu.
Səlma Get, arslanım, get, sevindirdin bəni, Oğlum, şadikam etsin Allah səni! Ah, yürəyim sanki dönmüş məş’ələ, Ya Rəbb, təhəmmül ver, səbr əta eylə! Hər anayı et bənim kibi dilşad! (Sevinc ilə) Of, yenə sağ gəlib çıqdı Qanpolad! Qorqarım ki, xəbər duyarsa İsmət, Sevincindən məcnun olur nihayət. (Bu sırada yaqında dörd-beş əl şiddətli tapança atılır. Səlma təlaş ilə beş-on adım səs gələn tərəfə yürüyərək) Ah, bu qurşun nə? Ruha dəhşət verir; Aman yarəbb! Həp tüklərim ürpərir; Köydə mütləq qanlı bir atışma var, Yoqsa yenə çarpışırmı qaçaqlar?
Murad (Əlində bir boş tapança olduğu halda təlaş ilə qoşaraq) Eyvah, can qurtaran yoqmudur?
Səlma Nə var?
Murad İmdad! Həmşirə, imdad, bəni qurtar!
Səlma Gəl, oğlum, gəl, hiç qorqma!
Murad Ah, mərhəmət!.. Yoqsa məhv edərlər bəni bu saət.
Səlma (Evi göstərərək) Haydı gir, çabuq bir tərəfdə saqlan; Allah böyükdür, bir şey olmaz, inan!
Murad Ah, xanım, bir sənsin bənim pənahım; Bən qərib kimsəyim, yoq bir günahım.
Səlma Haydı gir içəri, gizlən bir yanda; Təlaş etmə, kəndini bil amanda!
Murad (Kəndi kəndinə) Orxan! Orxan! İştə sənin yüzündən, Qatil oldum...
Səlma Artıq çəkil, durma sən!
Murad Allah razı olsun...
Səlma Tez çəkil, durma!
Murad Ah! (Deyə içəri girər)
Səlma Zavallı! Pək çoq qorquyor amma; Kim bilir! Hanki vicdansız qudurmuş. Biçarəyi məhv etmək istiyormuş. Həm qərib, həm kimsəsiz, həm köməksiz... Bütün dünya toplanıb gəlsə hərgiz, Allah şahid, bən onu verməm ələ.
|