Şəm’i-tövhidi-hidayətdir üzün,

Surəti-həqdən kinayətdir üzün,

Bibidayət, binəhayətdir üzün,

Həm nəhayət, həm bidayətdir üzün.

Surəti-həqdən işarətdir üzün,

Əhli-tövhidə bəşarətdir üzün,

Həccü ehramü ziyarətdir üzün,

Cümlə əşyadan ibarətdir üzün.

Aşiqə iman ilə dindir üzün,

Bir adı bütxaneyi-Çindir üzün,

Əbcədü tahavü yasindir üzün,

Ərşü kürsi, Turi-sinindir üzün.

Aşiqin beytülhəramıdır üzün,

Arifin Darüssəlamıdır üzün,

Əhli-imanın imamıdır üzün,

Dünyəvü üqba tamamıdır üzün.

Eşqin əhli bisərü saman gərək,

Dostu üçün zarü sərgərdan gərək,

Hər kimə kim, mülki-cavidan gərək,

Fitnə qaşın yayına qurban gərək.

Fəzli-həqqin “Cavidanıdır” üzün,

Aləmin doğru nişanıdır üzün,

Əhli-ə’rafə məanidir üzün,

Bütpərəstin şəm’i-xanıdır üzün,

Qibleyi-ərbabi-taətdir üzün,

Nüsxeyi-işrət, səadətdir üzün,

Sanei-sün’i-sənaətdir üzün,

Gör necə yövmi-şəfaətdir üzün.

Məhşərin xurşidü mahıdır üzün,

Hər nə kim, vardır kəmahıdır üzün,

Surəti-həqqin güvahıdır üzün,

Sivü dü nitqi-ilahidir üzün.

Məzhəri-əsmai-küll oldu üzün,

Həqqə varmaq doğru yol oldu üzün.

Hadiyi-cümlə rəsul oldu üzün,

Sağərü saqiyü mül oldu üzün.

Dörd gərək, dörd dörd gərək, bir dörd gərək,

Yeddisi xətt istiva, üç dörd gərək,

Seyyidi çoxlar söyər dəhri deyib,

Kəndözün bilənlərə beş dörd gərək.

Ayəti-səb’ülməsanidir üzün,

Otuz ikinin nişanidir üzün,

Bağü cənnət ərğəvanidir üzün,

Mehrü mahın ərməğanidir üzün.

Ayəti-səb’ülməsanidir üzün,

Dörd kitabi-asimanidir üzün,

Müshəfi-həqqin bəyanidir üzün,

Rövzeyi-xüldün nişanidir üzün

Gövhəri-bəhri-hədayiqdir üzün,

Badeyi-nüqli-sədayiqdir üzün,

Gör necə incə dəqayiqdir üzün,

Qibleyi-külli-xəlayiqdir üzün.

Yeddi yerdə otuz ikidir üzün,

İgirmi səkkiz göstərər iki gözün.

Qamətin səksən səkkiz edər bəyan,

Yetmiş iki bildirər nitqü sözün.

Söylə, ey ziba ki, zibadır sözün,

Ərşü ərrəhmanü tahadır sözün,

Gəl ki, əsmavü müsəmmadır sözün,

Nəfxeyi-nitqi-Məsihadır sözün.

Tutiyi-cana şəkərdir sözlərin,

Söylə, ey bülbül ki, tərdir sözlərin.

Gəl, nisar eylə ki, dürdür sözlərin,

Lə’lü yaqutü göhərdir sözlərin.

Ey büti-şirin ki, şəkkərdir ləbin.

Şəhdilə qəndi-mükərrədir ləbin,

Abi-Xızrü, cuyi-kövsərdir ləbin,

Lə’l ilə yaqutü əhmərdir ləbin.

Bənzəmiş mahi-hilala qaşların,

Başladı məkr ilə ala qaşların,

Aşiqə oldu həvalə qaşların,

Qəsd edər ki, canı ala qaşların.

Sehr ilə qurub kamanı qaşların,

Canımı qıldı nişanı qaşların,

Tökdü nahaq yerə qanı qaşların,

Yoxmudur insafı, qanı qaşların?

Seyd edər, səyyadi-candır gözlərin,

Fitneyi-axırzamandır gözlərin,

Bildilər kim, biamandır gözlərin,

Dilə gəlməz dilsitandır gözlərin.

Mənə ol dəm naz ilə baxdı gözün,

Hicr oduna canımı yaxdı gözün,

Adımı məlamətə taxdı gözün,

Razımı aləmlərə çaxdı gözün.

Tiz edər canıma xəncər kirpiyin,

Qıldı dil mülkün müsəxxər kirpiyin,

Hökm ilə xunrizü kafər kirpiyin,

Aləmi dutdu sərasər kirpiyin.

Bir xədəng atdıqda yara, kirpiyin,

Min cigər dilər ki, yara kirpiyin,

Bağrıma çox vurdu yara kirpiyin,

Yaxındır kim, yara, yara, kirpiyin.

Aşiqin canına batar kirpiyin,

Sehr oxunu daim atar kirpiyin,

Ləşkəri-yəğmaçı tatar kirpiyin.

Aləmi bir heçə satar kirpiyin.