Dalmışam şol bəhrə kim, payanı yox,

Düşmüşəm şol rəncə kim, xüsranı yox,

Görmüşəm şol bədri kim, nöqsanı yox,

Bulmuşam şol gənci kim, viranı yox.

Dərdinə aşiqlərin dərmanı yox,

Zərqi çox zahidlərin, imanı yox,

Canına hey der və leykən canı yox,

Əhdinə sabit deyil, peymanı yox.

Könlümü yəğmaladı şol alı çox,

Şol qızılgül, rəngi gülgun, alı çox,

Zülfünün sirri uzundur, halı çox,

Şol şəkər sözlü dodağın balı çox.

Ey boyun tuba, üzün darül-xülud,

Hüsnünə xurşidü mah eylər sücud.

Taleyin mülkündə cəm oldu səud,

Sivü dü nuri-xuda, yek nur bud.

Ey camalın qülhüvəllahi-əhəd,

Surətin yazusu Allahü-səməd,

Bir ucu zülfün əzəl, biri əbəd,

Hüsnünə şeytan imiş mən-la-səcəd.

Kim ki, oldu taleyi həqdən səid,

Olmadı şeytan kimi adı mərid,

Kim ki, nəfsin görmədi həqdən bəid,

Gecəsi qədr olduvü əyyamı id.

Ey saçın məhşər, üzün darül-xülud,

Kə’bə üzünə qılır aləm sücud.

Ey saçın buyu əbirü mişkü ud,

Çıxdı eşqin atəşindən çərxə dud.

Ey əzəl nuri-camalın ta əbəd,

Məndə nəqş oldu xəyalın ta əbəd.

Biqürub oldu halalın ta əbəd,

Ey günəş, yoxdur zavalın ta əbəd.

Ey camalın kafü hey, yey, eynü sad,

Mə’niyi-ya sin saçında müstəfad.

Qəddi min-Tuba, əya hurinəjad,

Səcdeyi-vəchində me’racil-ibad.

Gəl, mühiti-eşqə bir gəz dala gör,

Vəhdətin dürrün içindən ala gör.

Adəmə qıl səcdə, kibri sala gör,

Olma şeytan, düşmə məkrü ala gör.

Qaşların yayı məni qurban edər.

Surətin nəqşi könül heyran edər,

Gör bu qüdrət mö’cüzü yəzdan edər,

Cümlə əşya səndə uş seyran edər.

Abü xakı eylədi çün həq xəmir,

Ərşini xəlq eylədi yə’ni sərir,

Hüsnünü şah eylədi, eşqi əmir,

Aşiqü mə’şuq ilə eşq oldu bir.

Yar əlindən çün meyi-dilkəş gəlir,

İçəlim, həqdən nə gəlsə xoş gəlir.

On səkiz min aləmin sirrin bilən

Kə’bəteyni atacaq se şeş gəlir.

Çün həqi hər yerdə aydırsan ki, var,

Səndə bəs həq var imiş, həq səndə var.

Ənbiyanın sirrini bilməz davar,

Qismət olmaz divə rahi-xoşgüvar.

Çox zaman keçdivü çox gəzdi mədar,

Səndən özgə görmədi bir doğru yar.

Hər kimin mənzuru sənsən, ey nigar,

Cənnəti-ə’ladadır leylü nəhar.

Həq təalanın kəlamı səndədir,

Fa vü zad ol bil ki, lamı səndədir.

Rövzənin darüssəlamı səndədir.

Gör kəlamı həm səlamı səndədir.

Gəl ki, sənsən, ərşü kürsi səndədir,

Bistü həştü sivü düsi səndədir,

Ey Məsiha, ruhi-qüdsi səndədir.

Həqmisən, yoxsa ki, əksi səndədir?

Ey könül, həq səndədir, həq səndədir,

Söylə həqqi kim, ənəlhəq səndədir,

Nuri-mütləq, zati-mütləq səndədir.

Müshəfin hərfi mühəqqəq səndədir.

Həq təala varlığı adəmdədir,

Ev onundur, ol bu evdə dəmdədir.

Bilmədi şeytan bu sirri, qəmdədir,

Ol səbəbdən ta əbəd matəmdədir.

Gər həq oldun, həq sifatın qandadır?

Həqsifat ol, gör ki, zatın qandadır?

Gər mühit oldun, cəhatın qandadır?

Ey Kəmax, axar Fəratın qandadır?

Cövhəri-fərd adəmin kanındadır,

Küntə kənzən adəmin şanındadır.

Gərçi şeytan adəmin qanındadır,

Sirri-əsma adəmin canındadır.

Aşiqin seyranı ol aləmdədir,

Bilməyən ol aləmi matəmdədir,

Küntə kənzin cövhəri adəmdədir,

Adəm ol meydir ki, cami-Cəmdədir.

İsanın əsli bilən Məryəmdədir,

Həq Süleyman hakimi xatəmdədir.

On səkiz min aləmin sirrin bilən,

Ol ləqəd kərrəm bəni adəmdədir.

Xeyli müddətdir ki, dərdin məndədir,

Dil sənə bir boynu bağlı bəndədir.

Saldı hicranın ayağımdan məni,

Sən bilirsən, indi mürvət səndədir.