DİRSƏ XAN OĞLU BUĞAC
Qoyub qaçır. Lakin oğlan tərpənmədən Öz yerində durub qalır.
Bunu görən qızğın buğa Buynuzların şüşlədərək, Oğlancığa hücum edir. Oğlan isə çəkinmədən Yumruğun düyünləyir. Buğa ona çatan zaman Endiriri qaşqasından.
Yumruğun zərbəsindən. Əsrək buğa gicəllənir, İgid oğlan sıçırayıb Yağısını buynuzlayır.
Nər oğlanla qızğın buğa Qabaq-qənşər dartışırlar, Lakin güclər Bir-birinə üstün olmur. Hər ikisi aralıqda Durub qalır. Oğlan bir az fıkrə dalır: – Dam dayanar dirək ilən. Bir sarayın dirəyini Çəkər olsan, ev yıxılır. Mən nə üçün bu heyvana Dirək olum? – deyə, oğlan Düşünərək nagəhandan Əllərini heyvancığın Buynuzundan götürübən, Sıçırayır. Qızğın buğa Başı üstə yerə dəyir. Oğlan isə macal vermir, Bıçağilə başın kəsir.
Bunu görən xanlar, bəylər Yığılırlar Kəl oğlanın dövrəsinə: – Hanı, gəlsin Qorqud Dədə, Bu oğlanın adın qoysun. Əlin tutub, babasından Onun üçün taxt istəsin, Bəylik alsın! – Deyə-deyə.
Çağırdılar, Dədəm Qorqud Gələr oldu. Oğlancığın əlin tutdu. Babasına varıb getdi. – Hey, Dirsə xan, oğlanına Kürsü vergil, bəylik vergil, Ərdəmlidir! Boynu uzun bədöy at ver, Minər olsun, hünərlidir!
Ağ ayıldan tümən-tümən Ağ qoyun ver, bu oğlana Şişlik olsun, Ərdəmlidir!
Qatar-qatar dəvə vergil, Qoy oğlana yüklət olsun, Hünərlidir!
Qızılqübbə çadır vergil, Bu oğlana kölgə salsın, Ərdəmlidir!
Çiyni quşlu cübbə vergil, Qoy bu oğlan geyər olsun, Hünərlidir! Ağ meydanda buğa basıb, Onun adı “Buğac” olsun! Adını mən qoydum, yaşın Tanrı-təala özü versin!
* * * Hünərlinin parlayanda Hünərinin günəşi, Hamı gözlər işıqlanmaz, Hamı ürək şad olmaz.
Çox kor olmuş göz vardır ki, İşıq görsə qamaşar, Çox yaramaz bayquş kimi, Abadlığa qapılmaz.
* * * Buğac xanın taxta çıxıb Bəylik donun geyməsi, Atasının qırx igidin Həsadətə qapatdı. – Gərək bunu atasına Çuğullayaq, Ola bilər ki, öldürə. O ölərsə, yenə bizim İzzətimiz, hörmətimiz Çoxalacaq – deyə, onlar Himləşdilər. Sonra iki bölük olub, Dirsə xana yanaşıban Söylədilər: – Bilirsənmi nələr olmuş? Yarımasın sənin oğlun, Gəncliyindən bar yeməsin! Qırx igidin götürübən, Qalın Oğuz ellərinə Basqın etmiş. Harada bir gözəl görsə, Çəkib almış. Ağ saqqallı qocaların Ağzın söymüş. Ağ birçəkli qarıların Südün dartmış. Aydın axan gur sulardan Xəbər keçə, Qarşı yatan Ala dağdan Aşıb keçə,
|