DİRSƏ XAN OĞLU BUĞAC
Açır eşqin yazını, Nəğmələri oynadır Çəmənlərin qazını.
Çəmən gülür, gül gülür, Dağlar gülür, el gülür, Gülüşdükcə təbiət Nəğmə gülür, tel gülür.
Gülür çəmən, gülür çay, Gülür dağın lalası, Gülüşlərdən zövq alır İnsanlığın anası.
Coşur aşığın qəlbi, Dolanır hər diyarı, Deyir Qorqud Dədədən Sazının dodaqları.
* * * Sərin-sərin əsən zaman Salxım-salxım dan yelləri, Qaqqıldaşıb səyirəndə Boz irəgli torağayı, Uzunsaqqal, uzunətək Tat, dam üstə banladıqda, Bədöy atlar yorğalayıb Yollar üstə uğradıqda.
Üfüqlərdən baş qavzayıb Qaş atanda qızıl laçın, Köksü gözəl Qaba dağa Döşəyəndə sarı saçın, Hər tərəfdən xanlar, bəylər, Qoç igidlər mindi atın, Yollar üstə toz qoparıb Uğradılar axın-axın.
* * * Xan oğlu xan Xan Bayındır Toy edərdi ildə bir gün, Qonaqlayıb toylayardı Oğuzların xanın, bəyin.
Demək, yenə xanlar xanı Bir gün yerdən durmuş idi, Qızılqübbə Şam günlüyün Yer üzündə qurmuş idi.
Ala seyvan göy üzünə Ucalıban asınmışdı. Min bir yerdə ipək xalça Döşənmişdi, salınmışdı.
At öldürüb, dəvə kəsib, Buğur, ayğır qırdırmışdı, Hər tərəfdə üç irəgdə Çadır-otaq qurdurmuşdu.
– Oğlu olanı ağ çadıra, Qızı olanı al çadıra, Oğlu-qızı olmayanı Qara keçə üzərində Əgləndirin! Qara qoyun yəxnisindən Yemək verin! Yesə, yesin, Yeməz, getsin! Oğlu-qızı olmayanı Tanrı-taala qarğamışdır, Biz də dəxi qarğıyırız! Hamı bunu bəlli bilsin! – Deyə, o gün Xan Bayındır Hökm etmişdi.
* * * Qalın Oğuz ellərində “Dirsə xan” – şöhrəti olan Bir bəy varmış, lakin onun Nə oğlu var, nə də qızı. O da başqa bəylər kimi Ala sabah yerdən durur, Qırx igidin atlandırır, Yola düşür. Bayındırın igidləri Soyuqluqla qarşı çıxır. Dirsə xanı aparırlar Qara evə. Çadırına qara keçə Döşəyirlər. Yemək vaxtı onun üçün Qara qoyun bozbaşından Gətirirlər.
Belənçilik qarşılanmaq Dirsə xana ağır gəlir. – Məndən hansı əskikliyi Gördünüz ki, məni bu cür Həqir sandız? Məndən əskik kişiləri Ağ otağa, al otağa Qondurdunuz?! Qılıncımdan, ya süfrəmdən? – Deyə, Dirsə sual verdi. – Görüklü xan, Bayındır xan Buyuruğu belədir ki, Oğlu-qızı olmayanı Tanrı-taala qarğamışdır, Biz də dəxi qarğıyırız! – Deyə, onlar aytdılar. – Qalxın gedək, igidlərim! Bu qara eyb Ya məndən, ya xatındandır – Deyə, Dirsə yerdən durdu, Evə gəldi. Xatınını çağırıban nə söylədi:
– Bəri gəl, hey başım baxtı, Evim taxtı, Evdən çıxıb sallananda Sərv boylum,
|