Mən Aişq, xalı bağlar,

Döşənmiş xalı bağlar,

Sidqi dürüst olanın,

Belini Əli bağlar.

Aşiqəm, oyən dağlar!

Al qana boyan dağlar!

Bu yan zülmatxanadır.

Necədir o yan dağlar?!

Bağban olan gül əllər,

Sona çeş(-mim) (+mə), göl əllər,

Aşiq deyir: qanmaza

Hər bir yerdə gülərlər.

Mən Aşiqəm yazığam,

Qış (+ı)  (meÒ»tər) (+meÒ»net), yazı (+ğam),

Mən ölsəm sənə qurban,

Sən ölmə, mən yazığam.

Mən Aşiq, dəmə qoymuş,

Dəm əhloi dəmə qoymuş,

Düyüsü (+nü) bulmamış,

Çilovu dəmə qoymuş.

Gördüyün Qaraqandı,

Yoşandı, qaraqandı,

Sən Aşiq öldü (+ru) bsən,

Əllərin qara qandı.

Aşiq, üzüldü getdi,

Şana (+düzüldü), getdi,

Əlim yar ətəyində (+n)  

Hara yüzüldü, getdi.

Aişq Ò»aradan gəlir?

Göydən qaravan gəlir,

Göydə bulud yox ikən,

Bu sel Ò»aradan gəlir.

Mən Aşiq, salma ələ,

Alub da salma ələ,

Sən Ò»aq aşiq deyilsən,

Məni sən salma ələ.

Mən Aşiq (+əm), bir ata,

Bir oğuldur, bir ata,

Səksən qatır, yüz dəvə,

Yüklənibdir, bir ata.

Keçi Hüseyn keçindi,

İqrar belə keçindi,

Aşiq der: gün o idi,

Sənin ilə keçindi.

Aşıqəm sana neylim,

Düzülmüş sana meylim,

Mən dönsəm yüzüm dönsün,

Sən dönsən sana neylim?

Sızıldar sayrı canım,

Sana kim qayrı canım?

Aşiq der, günmü görər?

Canandan ayrı canım?

Aşiqin ya xası var,

Təşnəyəm, yaxa suvar,

Fələk, əl (+in) dəyməmiş,

Gör kimin yaxası var?

Oxuyan dərd(-ə) qanar,

Kəlb olan dərd(-ə) qanar,

Aşıq der: gül yüzünə

Dəyməsin dər də qanar.

Sisyanı Qapan saxlar,

Canda dərd qapan saxlar,

Aşiq ar çəkmək üçün,

Könlündə qapan saxlar.

Səməndin yerigəndir,

Çək tazyan, yerigəndir,

Dərdin Aşiq canında,

Qoy qalsın, yeri gəndir.

Aşiqin gələn dərdi,

Gül əkdim, gələn dərdi,

Candan əziz saxlaram,

Canandan gələn dərdi.

ƏZİZİ

Əzizi, ay, ay dinə,

Sən də gəl, ay, ay dinə,

Zülmətdə qalan Baba,

Çıxarsan ay aydına,

Gündə min dinən yarım,

Qailəm ay, ay dinə.

Əzizi, yüzdə nalam,

Artıbdı yuz də nalam,

Yüz çəkic, yüz kəlbətin,

Yüz zindan, yüz də nalam,

Qaşın, gözun zəkatın,

İstərəm yüzdən alam.

Əzizi, gördu gunü,

Sinəmdə gör dügünü,

Könül sevdigin istər,

Göz istər gördügünü,

Namərddə söz əylənməz,

Mərd deməz gördüyünü.

Əzizi, mən də munun,

Nəsi var məndə munun?

Çox cəfalar çəkmişəm,

Yolunda mən də munun.

O çənnətə çıxardır,

Kösəy (+ü) mən dəmunun.