|
DIŞ OĞUZUN İÇ OĞUZA YAĞI OLMASI
– “Qəm çəkmə-qəm çəkmə, divanə könül, Həmişə ruzigar belə dar olmaz. Keçər bu qarlı qış, zavallı bülbül, Qismətin həmişə ahu-zar olmaz”[11].
Qorxma, ata, qorxma, varam yurdunda, Qoymaram, qoymaram sönə ocağın. Heyfdir qopuzun yiyəsiz qala, Hələ, yeni güllər açacaq bağın.
Göyərən güllərin hər pıtasında, Sən dəriləcəksən, yaşayacaqsan. İnanıram buna, əminəm buna, Əbədiyyətə tək varsan ki, varsan!
Haqq mərd igitləri qoruyar, saxlar, Vurğunsuz bu gözəl məna doğrulmaz: “Əlinlə qurduğun barlı bağçalar, Tufanlar qopsa da saralıb solmaz”[12]. [1] Qarun – Bəni-İsraildə çoxlu var-dövləti ilə məşhur olan şəxs. [2] T ə ə h ü d – öhdəsinə alma, söz vermə. [3] S ə r a h ə t – aydınlıq, aşkarlıq. [4] Qiyamət günü insanların dirilib bir yerə toplanması. [5] Əsərin Stokholm nəşrində bu ad “Oruz” kimi getmişdir. [6] M ü s h ə f – yazılı səhifələrdən ibarət olan şey (kitab, Quran). [7]M ü x ə n n ə s – kişiliyi olmayan; arvad xasiyyətli. [8] Ü r v ə t ü l v ü s q a – möhkəm əlaqə, möhkəm rabitə. [9] Saib Təbrizi. [10] Azərbaycan aşıq şeirindən. [11] Aşıq Qurbaninin “Olmaz” şeirindən. [12] Səməd Vurğunun “Şəfqət bacısı” şeirindən.
|