Siçanlarda qalmadı can,

Qırdı, çatdı ovçu Məstan,

Itilədi tez dişini,

Boğdu birdən on beşini.

Qarşısına kim çıxırdı,

Pəncəsiylə tez yıxırdı.

Içlərinə düşdü qorxu,

Daş altına girdi çoxu.

Zor-güc ilə yerdə qalan

Pəncəsindən qurtardı can.

Bəzi girdi dar deşiyə,

Meydan qaldı qoç pişiyə.

Gülə-gülə baxdı dara,

Bığlarını bura-bura,

Keçdi tez yuxarı başa,

Yanaşdı dolmaya, aşa.

Yedi, içdi, sürdü dövran,

Nə qoçaqmış ovçu Məstan.             

                                               1939