LÜĞƏT
Sayqu - xəstə, özündə olmayan Seylab - sel suyu; şeirdə: çoxlu göz yaşına işarədir Səbül-məsani - Quranın fatihə surəsini təşkil edən yeddi ayə. Hürufizmdə insan surəti Səhh - təsdiq əlaməti Səhm - qorxu, pay Səmag - iki parlaq ulduz Səncileyin - sənin kimi Səngisar - daşqalaq Sərgərdan - düşkün, avara Sərvi-ravan - yeriyən sərv ağacı (ucaboylu gözələ işarədir) Sib - alma Siratül-müstəqim - doğru yol Sirri-əsma - adların sirri Siruş - mələk Söyləşmək - deyişmək, sorğu-sual və s. Sunmaq - vermək, irəli uzatmaq Sur - şadlıq Sübhan - Allahın adlarından biri, yaradan Süvəyda - ürəkdə olan qara nöqtə Şafı - kafi, kifayət edən Şahpər - qanad Seş-cəhət - altı tərəf Şəb - gecə Şabab - gənclik Şəbi-hicran - ayrılıq gecəsi Şəbrəng - qaranlıq Səmsəddin - dinin günəşi Sətarət - qorxmaz, qayğısız, dəcəl Sövq - həvəs Şu-bu T Tağ - qat Taha -Quran ayəsi Tahir - təmiz, pak Tapu - hüzuz, qulluq, xidmət, səcdə, təzim və s. Tapunmaq - sitayiş etmək Təbah - puç Təmənnayi-vüsal - vüsala yetişmək arzusu Tən - bədən Tərəbnak - şad, şən Təzvir - hiylə, yalan Tirkəş - ox qabı Tirqamət - düz qamət Tiz - iti Türreyi-tərrar - dağınıq saç U Urumaq - vurmaq, qoymaq Uşanur - düşür Ü Üftadə - düşkün Üqdə - düyün Ülum - elmlər Üstüxan - sümük V Vəch - üz Vəhy - ilham Vicudi-kainat - kainatın varlığı Vird - təkrar etmə, bir şeyi təkrar-təkrar oxumaq Y Yabis - quru Yengi -yeni Yəğma - talan etmək Z Zəhri-nab - xalis zəhər Zəkat-onda bir Ziba - gözəl Ziəcəb - təəccüblü Zücac - büllur, şüşə
|