LÜĞƏT
Xəti-yaqut - qırmızı üz Xuni-süvəyda - qanla yazılmış Xülq - xasiyyət İ Imtizac-qarışıq İsmi-hüsn - gözəllik adı İssı - sahib, yiyə İzaz - əziz, izzət K Kah - saman Kamankeş - kaman çəkən, ox atan Kaşanə - saray, imarət Kəman-əbru - qaşı kaman Kamtər - həqir, kimsəsiz Karan - kənar, sahil Kəsrət - çoxluq K-o - ki, o Kövkəb - ulduz Küfr - günah, örtmək Q Qal - söyləmək. danışmaq Qamu - hamı Qəbiçə - don Qəddi-bala - yüksək boy Qəmərrux - ay üzlü Qəni - varlı Qüsl - təmizlik, yuyunmaq, pak olmaq L Laləgun - laləüzlü, lalə rəngli Layəqəl - ağlını itirmiş, ağılsız Ləmyəzəl - Allah Lölö - ləl, qiymətli daş M Ma -su Masiva - bundan başqa Mehr - məhəbbət; Günəş Meykədə - meyxana, şərab içilən yer Meysaz - şərab hazırlayan Məad-axirət - gediləcək yer Məccani - pulsuz Məfxər - iftixar səbəbi Məhi-növ - təzə Ay, yeni doğulan ay Məkr - hiylə Məqami-ali - ali yer, müqəddəs yer Mənşur - yayılmış Məstur - örtülü, gizli Məşam - burun Məşqi-qeyb - qeybin yazısı Məşşatə - bəzəkçi Məzhər - zahir olunan, görünən Misbah - çıraq, işıq saçan Mizac - təbiət Mövlana - böyük, ağa Müavin - kömək Müdam - daima Müənbər-zülf- ətirli saç Mühəqqəq - həqiqət, doğrulduğu bəlli Müxəyyər - ixtiyar sahibi Münfəil - peşman Müntəha - sonu, intəhası olmayan Mürdə - ölü Mürəqqə - dərvişlərin geydiyi libas, xirqə Miqim - məskən salan Müsəbbe - yeddidən ibarət Müsəffa - 1. Sefa bəxş edən; 2. Saf, xalis Müshəf- Quran Müstədam - daim Müstəhəq - möhtac, haqqı olan Müstəmənd - biçarə, zavallı, dərdli, möhtac Müşfiq - şəfqətli, mehriban Müşki-xəta - Çin ətri Müttəli - xəbəri N Nab - xalis, saf Nafeyi-Çin - Çin ətri, Çin müşkü Nari-hicran - ayrılıq odu Naseh - nəsihət edən Nay - çalğı aləti, ney Nəng - namus, həya, ar Nargisi-məxmur - xumar gözlü Nəshi-əkbər - böyük fəlakət Nəsnə - şey Nəva - oxumaq, fəryad etmək Nuri-hüveyda - görünən işıq Ö Ömri-baqi - qalan ömür, əbədi ömür Öygənmək - təşbeh etmək, bənzətmək P Payan - son Peyda - gözə görünən, aşkar Pərtövi-hüsnün - üzünün işığı, ziyası Pərvanəvəş - pərvanə kimi Piçü tab - dolaşmaq, əzab-əziyyət Piranəsər - qocaman, müdrik, dünya görmüş, yaşlı adam Piri-meyfüruş - qoca şərabçı Piri-muğan - xərabat əhlinin müdrik başçısı R Rahi-nicat - qurtuluş yolu Rahzən – yolkəsən Rəhman - rəhm edən, Allahın adı Rəmim - çürümüş sümük Rəncur - xəstə Rəsən - ip, kəndir
Rətb - yaş, təzə Rətəl - xoş kəlam Rəz - tənək Ritli-giran - böyük qədəh Röhban - tərki-dünya, rahiblər Rövzeyi-hüsn - gözəllik bağı Rovzə - bağça Rudsaz - musiqi aləti düzəldən Ruhi-qüds - müqəddəs ruh Rüəsa - rəislər S Sağər - şərab piyaləsi Said- qol, yüksəkliyə ucalan Saqınmaq - qorunmaq, gözləmək Sane - yaradan, sənətkar
|