|
GÖZƏL BAHAR
Üçü birdən Biz burdayıq, buyur, hər nə əmrin var.
Qış Dövlətimi alt-üst edir bu Bahar. Hər tərəfdən kömək gəlir düşmana. Qoçaq oğullarım, haydı, meydana!
Hər üçü baş əyib gedir. Günəş gah qaralır, gah şəfəq saçır. Külək uğuldayır. Bulud, Boran və Küləklə Günəş arasında çarpışma davam edir. Günəş Buludu parçalayır. Boranı, Küləyi candan salır, öz kəskin şəfəqlərini Qışın üstünə saçır. Qış əli ilə özünü Günəşdən qorumağa çalışır, qorxulu səslə bağırır.
Qış Bulud, Külək, ay Boran! Qaçın, gəlin durmadan.
Hər üçü gəlir. Qış halsız. Dada çatın, ay aman! Məni məhv etdi düşman.
Bulud Qışın başı üstünə kölgə salır. Boran və Külək qanadlarını çarparaq, Qışı Günəşdən qorumaq istəyir. Günəş şəfəqlərini artırır. Buludu parçalayır, Boran, Külək gedir. Qış həyəcanla bağırır.
Qış Ah, məhv oldu Bulud, Külək, Boranım, Mənim üç qanadım, üç qəhrəmanım...
(Səhnə arxasında nəğmə oxunur).
Ellər, elləe, ay ellər! Çiçəklənir bax, çöllər. Qaçdı Boran, Bulud, Qar, Günəş par-par parıldar. Yaşıllanır bağ, çəmən, Bir səs gəlir hər yerdən: Xoş gəldin qızıl Bahar, Yaşa, yaşa bəxtiyar!
Qış həyəcan içində nəğməni dinlədikdən sonra qorxaq bir səslə.
Qış Bahar gəlir, Yaz gəlir, nə etməli? O gəlməmiş qaçıb burdan getməli. Göydən məni qılınclayır hey Günəş, Qar əriyir, sönür qəlbimdə atəş. Ah, yox oldu Bulud, Külək, Boranım, Bu Günəşdir mənim qatı düşmanım. Açacaqdır ürəyimdə min yara... Bu meydandan yalnız qaçmaqdır çara.
Əyilərək, saqqalından, bığlarından su dama-dama qaçır. Quşlar, çiçəklər sevinərək, başları ilə onu qovurlar.
Pərdə
İKİNCİ SƏHNƏ
Biri sağda, biri solda olmaqla iki daxma. İkisinin arasında bir ağac. Yer lətif otlarla döşənmişdir. Durnalar, sığırçınlar gəlir. şirin bir nəğmə eşidilir:
Oyan, oyan, ey insan! Dəyişdi artıq zaman. Yox oldu Qış, Boran, Qar; Parıldayır xoş Bahar. Əmək bizi çağırır, Torpaq, tarla bağırır. Məhv oldu donduran Qış, Durma, haydı, get çalış! Açıldı hər yanda gül, Sən də oyan, danış, gül! Dəzgah, mədən sənindir. Torpaq, çəmən sənindir; Sənindir indi fərman, Artıq sənsən hökmüran!
Bülbül səslənə-səslənə gəlir. qaranquşla əl verib görüşürlər.
Qaranquş Uğurlu olsun bu günün!
Bülbül Dərdi, qəmi at, söyün! Günəş gülsün üzünə, Işıq gəlsin gözünə...
Qaranquş Qış, Borandan qurtulduq. Həm azad, həm şad olduq.
Onlar ağac altında oturub, bir-biri ilə yavaş-yavaş danışır, arabir gözəl cəh-cəh vururlar. Aslan daxmadan çıxıb, sevinə-sevinə onlara baxır, birdən-birə bağırır.
Aslan Gəlin, gözəl yaz günəşi var bu gün, Gəlin bura, Pəri, Nazlı, ay Dursun! Gəl, qızınaq gün altında bir azca.
Dursun Pəri, Nazlı sevinə-sevinə Aslanın yanına gəlirlər.
Pəri Aslan, Aslan, gəl söyləyək tapmaca.
Dursun Yox, yox, Aslan, sevməyirəm mən onu.
Nazlı Gəl, oynayaq ayaqsayma oyunu...
Pəri Mən razıyam.
Aslan Bəs kim saysın?
Dursun Bax, Pəri.
Aslan Dursun, ayağını uzat irəli!
Pəri İynə-iynə, Ucu düymə, Bəli, bəli, Bətir keçi, Qoz ağacı,
|