LÜĞƏT
Cövf – iç, boşluq Cud – səxavət, əliaçıqlıq Cuy – axar su, arx Cuyan olmaq – axtarmaq Culfa – toxucu Cuşişbar – coşan, coşub Sülus – taxta çıxma Cümud – donma, hərəklətsizlik Cünbüş – tərpəniş, hərəkət Cürm – 1. cinayət, günah, 2. planet Cüst – cəld, tez Cühəla – cahillər, nadanlar Cühhal – cahillər
Ş Şadab – sulu, təzə Şadi – şadlıq Şayəgan – layiq Şayəstə - layiq, yaraşan Şaki – şikayətçi Şahrah – böyük, geniş yol Şeyda – dəli Şeyidbaz – arvadbaz Şəbanə - gecəyə mənsub Şəbahət – bənzəyiş, oxşarlıq Şəbih – bənzəyən, oxşayan Şəbpərətəban – yarasa təbiətləlir Şəqqül-qəmər – ayı iki yerə bölmək Şəğal – çaqqal Şədaid – şiddətli Şəyatin – şeytanlar Şəkiba – səbr edən Şəmatət – özgənin bədbəxtliyinə sevinmə Şəməndəfər – qatar Şəmşir – qılınc Şəniə - pis, murdar Şərakət – şəriklik Şərar – qığılcımlar Şərarə - qığılcım Şərarət – fəsadçılıq Şərəfdar – şərəf sahibi, hörmətli Şərm – utanmna, həya etmə Şər` - şəriət, islam qanunları Şətva – qışa məxsus Şətrənc – şahmat Şəfəqqət – şəfqət, mehribanlıq Şəfiq – şəfqəti Şəxsiyyə - bir adamın nəfsinə, arzularına aid olan Şəhd – bal Şəhidan – şəhidlər Şəhla – ala; tünd mavi Şiar - əlamət, nişan Şiqat – ittifaqsız Şiyəm – şiymələr, xasiyyətlər Şikəncə - əzab Şikəstə-bəstə - sınmış Şikəstərəqəm – şikəstə xətti ilə yazan Şirvaniyan – şirvanlılar Şirdil – aslan ürəkli Şiri-jəyan – coşmuş Şita – qış Şitab – tələsmə Şohər - ər, arvadı olan Şöhrə - məşhur Şum – uğursuz, nəhs Şur – qovğa, mərəkə Şuridə - mübtəla, aşiq Şuridəsər – pərişan hallı Şuriş – qarışıqlıq, üsyan Şurüşər – mərəkə, qovğa Şüğl – sənət, peşə, iş Şüəra – şairlər Şükufə - çiçək Şükuh – böyüklük, cəlal Şürb – içmə Şüru etmək – başlamaq Şüun – şənlər Şühud – gözlə görünən; ərseyi-şühud
|