Ey xəti-səbzin Xızr, vey çeşmeyi-heyvan ləbin,

Arizin baği-behiştü ğönçeyi-xəndan ləbin.

Höqteyi-yaqutdur ağzın, kəlamın sirri-ğeyb,

Dişlərün nasüftə lö’löyi-tərü mərcan ləbin.

Gözlərün hər baxışı tiği-əcəl tək can alur,

İsiyi-Məryəm təki ölüyə verür can ləbin.

Xali-mişkin kim, düşübdür ləlün üzrə xal iməs,

Bil kim, alundur xərac mülki-Hindistan ləbin.

Kafiri-eşq oldu miskin Kişvəri axir nəfəs

Nola gər ağzına qoysa şərbəti-iman ləbin.