Tiri-qəmzən dili-zarımla tutub ünsü əlayiq,

Əksi-hikmətdir ol şey ki, ola eşqə müvafiq.

Çeşmi-məstin sevərək mərdüminə oldu müqəllid,

Əqli-nabalığımız kəsb edə ta rəmzi-dəqayiq.

Dili-üşşaqi ki, sədparə qılar tiği-məlamət,

Parələr nuri əcəbdirmi ola göylərə fayiq.

Mərəzi-eşqə müalic olu qabilmi təbabət,

Qeyri-eşqin hədəfi olmağa gər sinədü şayiq.

Tərki-tən qıl, olasan kişvəri-dildarə mühacir,

Şəmü pərvanə hədisin oxu, ey aşiqi-sadiq.

Qabil olmazdı məhim can verə əmvata Məsiha,

Verməsəydi ləbin ecazi belə əmrə rizaliq.

Bizə hicran odu, əğyarə vüsal olsa da qismət,

Min təşəkkür ki, bu müştaq olub cövrinə layiq.

                                                                                 1909