El bilir ki, sən mənimsən, Yurdum, yuvam, məskənimsən, Anam, doğma vətənimsən! Ayrılarmı könül candan? Azərbaycan, Azərbaycan!
O kim, səbah ilə mehrü mahə verdi səba.
O kim, üzarı salır gülşəni-lətafətə od,
Səvadi-xətti edər müşki-Çin yüzini qəra.
O kim, məhəbbət ilə etdi o dəliri əsir
Ki, var məhabət qəhri məhaliki-əda.
