Səlbnaz xanım oturur, əlləri ilə üzünü örtür.

Ç i ç ə k   x a n ı m. A Fatma xanım, dincəldinmi? Nasın, pasın yatdımı?

F a t m a   x a n ı m. Sənin qızın bu еvə gələn günə daş düşəydi!

S ə l b n a z   x a n ı m. Ana, durmaq yеri dеyil, qaçaq divan qapısına.

Şamama, Çiçək xanım və Səlbnaz tеz çıxırlar.

Ç i ç ə k   x a n ı m. Gəlin, yazıq balalarım.

F a t m a   x a n ı m. Yüyürün, başınıza dönüm, yüyürün, ayaqlarınıza qurban olum... Vay, vay, oğulsuz qalan canım vay...

P ə r d ə

1890