Ey ki, eşqindən olubdur canü dil ğəmdən həlak
Ey ki, eşqindən olubdur canü dil ğəmdən həlak, Sən nə məzhərsən cahanda, ey cəmali-nuri-pak?
Ey pəri, eşqində mana çox cəfalər qılma kim, Xəstəvü heyraninəm, oldum ğəmindən dərdnak.
Damənini qoymanam əldən, əgər çıxsa rəvan, Gərçi hicranın əli qıldı yəxəmni çak-çak.
Cümlə aləm gər həsud olsa, yanımda bir cövə, Sən mənimlə dust bolsan, cövri-düşməndən nə bak?
Bəndəni lütfü kərəm birlə nəzərdən salmagil, Ey Xətayinin pənahi, leysə fi hübbi səvak.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info