Bilgil ki, budur həqin nəimi.

Çün sən keçəsən bu istivadan.

Azad olasan qamu bəladan.

Həm cənnətü hurü həm liqadır,

Rəhman ilə ərşi-istivadır.

Üzün bu cəhətdən ola beyza,

Min fəzli-ilahəna təala.

Adəm degil, həqq oldu bilgil,

Məscudi-həqiqə səcdə qılgil.

Fəzl istər isən həqiqətə var,

Sə’y ilə dürüş və qılma zinhar.

Əlfazi-Nəsimi gör nə candır,

Dəryayi-mühitü kövnü kandır.