Ol Kə”™beyi-mə”™na mənəm kim, qibleyi-rəhmanıyam
Ol Kə’beyi-mə’na mənəm kim, qibleyi-rəhmanıyam, Ol nitqü rəbbani mənəm ki, höccəti-bürhanıyam.
Çün on səkiz min aləmin cudü vücudu xud mənəm, Cümlə cahan təndir mana, mən bu cahanın canıyam.
Ol qabü-qövseynə irən, ol surəti ziba görən, Həm surəti-ziba mənəm, həm surəti-yəzdanıyam.
Sən bu sərayi-fanidə istər isən eyni-bəqa, Nəfsini əvvəl tanı kim, həqqi derisən tanııyam.
Ol küntə kənzi derisən, aləmdə rövşən gün kimi, Ol gövhərə rövşən mənəm, bil ki, mən onun kanıyam.
Ol şəkkəri-lə’li-ləbin, ol tutiyi-məsti mənəm, Ol cənnəti-qüdsün bu gün mən bülbüli-xoşxanıyam.
Götür vücudun zülmətin, eyvani-nura vasil ol Kim, şə’ninin nuri mənəm, mən nurinin eyvanıyam.
Ariflərə hadi mənəm, çünki hidayət nuruyam, Sevdasıyam, sevdasının məşhuruyam, heyranıyam.
Mən ol Nəsimiyəm bu gün abi-həyatım içənə Xızrın bəqa ömrü mənəm kim, çeşmeyi-heyvanıyam.
|