TƏRANEYİ-ƏSİLANƏ
Nə soxulmusan arayə, a başı bəlalı fə`lə?! Nə xəyal ilə olubsan belə iddialı, fə`lə?!
Sənə dinmədikcə, əbləh, azıxıb yolun çaşırsan, Qapıda dayanmayıb da, zala doğru dırmaşırsan, Qara fə`lə olduğunda bəyü xanla çulğaşırsan, Bəyə bizdə görməyirsən bu qədər cəlalı, fə`lə?!
Nə çığır-bağır salırsan, yorulub usanmayırsan, Ədəb ilə öz məqamın tanıyıb dayanmayırsan, Hələ köhnə paltarından qızarıb utanmayırsan, Başına qoyub gəlirsən yekə bir motalı, fə`lə?! Buna bax, bu sir-sifətlə danışırda bir ibarə!.. Gözüm ağrıyır edəndə bu qırılmışa nəzarə... Gətirib buraxdı kimlər buları bizim diyarə? Nə bilim haralı kasıb, nə bilim haralı fə`lə? Belə idi adət əvvəl, belə yalvarardı kasıb, Nücəbaləri görəndə ayağa durardı kasıb, İki qat olub, ədəblə bəyə baş vurardı kasıb, Var idi vəfalı kasıb, var idi həyalı fə`lə! Dəyişib zəmanə imdi, dolanıb bütün umurat, Ayağı çarıqlılar da gəlib istəyir müsavat!.. Belə əsrdə məişət bizə xoş keçərmi, heyhat?!. Ayılıb yata cəmaət, göz açıb qapalı fə`lə! Adə, fə`lə, sən get əlləş, sana günlərin ay olsun, Get olarla söz danış kim, sənə fərqdə tay olsun, Bəşəriyyət aləmindən nəyinə görə pay olsun? Bu deyilmi baş-qulağın, a başı havalı fə`lə?! Bəşəriyyət axtarırsan, hanı rütbəvü cəlalın? Mədəniyyət axtarırsan, hanı pulü mülkü malın? Ə`zəmiyyət axtarırsan, hanı xalisən,mənalın? Hanı taqə-taqə şalın, a cırıq çuxalı fə`lə?! Danışırsan azğın-azğın, hanı qəsri-zərnigarın? Hanı Annatək barışnan, hanı Sonyatək nigarın? Hanı məclisi-qumarın, rüfəqayi-meyküsarın? Hanı nəş`əyi-xumarın, a qalın qafalı fə`lə?!
Əgər istəsəydi allah ki, səni edəydi məqbul, Bizə verdiyitək, əlbət, sənə həm verərdi pul-mul, Di utan ləyaqətindən, barı olma bunca məchul! Quru-boş əl ilə umma özünə kəmalı fə`lə! Qələt eylə, etmə bir də belə boş xəyalı, fə`lə! Dur itil, cəhənnəm ol, get, ürəyim daralı, fə`lə!..
İlk dəfə “Bəhlul” jurnalında (14 iyul 1907, â„– 5) imzasız çap olunmuşdur.
|