Vədeyi-vəsl edəli bir qılca qaldı canımız,
Göglərə irsə, iribdir naləvü əfğanımız,
Yola baxmaqdan çıxıbdır dideyi-giryanımız,
Xanı, a zalım, səninlə əhdimiz, peymanımız?
Gülşəni-baği-cinansan, eşq ola didarına.
Mən dəxi bir bülbüli-şuridəyəm gülzarına,
Yürü, ey yari-vəfasız, durmadan iqrarına.
Xanı, a zalım, səninlə əhdimiz, peymanımız?
Hər xaçan cami-şərabi-şiveyi nuş eylədin,
Etdigin qövlü qərarı həp fəramuş eylədin,
Çeşmi-məxmurinlə mən miskini sərxoş eylədin,
Xanı, a zalım, səninlə əhdimiz, peymanımız?
Al səhabi-ruyini hüsnin tək olsun hər zaman,
Mehr ilə dolsun, mənim mahim, zəminü asiman.
Söylədin könlüm alınca mənə min dürlü yalan,
Xanı, a zalım, səninlə əhdimiz, peymanımız?
Əbri-baran kimi ağlarkən Xətayi zar-zar,
Gözünün yaşı edərdi, durma, derdin aşikar,
Dün gecə kuyində oldum sübh olunca intizar,
Xanı, a zalım, səninlə əhdimiz, peymanımız?