Daşlar arasında daş meteorit
Daşdan ayağacan yanıb yaxılıb.
Sanki od nәfәsli bir әjdaһanın
Dişinin altından әzilib çıxıb.
Hansı toqquşmada azıb yolunu
Gәlib mәskәn salıb yer üzәrindә.
Yüz dәfә alışıb, yüz dәfә sönüb
Ötәn nәsillәrin nәzәrlәrindә.
Göydә ulduz kimi axan zamanda
Avqust gecәlәri dinmәz, söylәmәz
Hәrә xәyalında bir şey tutardı,
Bir şey arzulardı һәyatda һәr kәs.
Artıq һәrәkәtsiz qalıb muzeydә,
Qarsımış canında - tüstü qoxusu.
Könlümdә köç salır ayrılıq dәrdi,
Başımda dolanır yanğın qorxusu.
Adamlar һeyrәtlә ayaq saxlayıb,
Duyub düşünürlәr sәssiz, sәmirsiz.
Gör һansı arzudur dinәn ürәkdә
O sönmüş ülkәri seyr edәndә biz.
Silaһdan, sınaqdan, oddan, alovdan
Doğma planeti gәlin һifz edәk.
Qәfil zәrbәlәrdәn parçalanıb o
Didәrgin düşmәsin meteorittәk.