Uğurlu günlәrindir, yolların açıq, aydın,
Bu aydınlıq eşqini dünyalara sәn yaydın.
Hey, nә gözəl boy atdın! On beşi dünәn saydın,
Yollarda yaxşı-yaxşı gәz, gözünә döndüyüm.
Yolundan әngәllәri әz, gözünә döndüyüm!
Qüdrәtinә heyrandır alәm әhli gerçәkdәn,
On beş ildir seçilmәz yarpaqların ipәkdәn.
Can dәrmanı çıxarıb can qoxuyan çiçәkdәn,
Canan sevәn әtirlәr çәk, gözünә döndüyüm.
Tarlanı dönә-dönә әk, gözünә döndüyüm.
Gör necә tәzәlәndi köhnә yurdun baharı,
Yağışı can payladı, dәrman oldu saf qarı.
Sən qaldır gözlәrini bundan daha yuxarı,
Boşluqlara bir körpü sal, gözünә döndüyüm..
Göylәrdәn doğru xәbәr al, gözünә döndüyüm.
Göylәrdә ildırımlar qorxudan saldı haray,
Çayların dәniz oldu, dәnizlәr kәsildi çay.
Baş әydi fәrmanına torpaqlar alay-alay,
Deyildir gördüyün iş az, gözünә döndüyüm!
Mәnzilә xeyli qalmış, qaz, gözünә döndüyüm!
Könüllәrdә yandırdın sehirli çırağını,
Nә umulmaz yerlәrdәn verirlәr sorağını.
Daş dövrü yaşayanlar yolların irağını,
Hәsrәtlә gözlәyirlәr, bax, gözünә döndüyüm!
Sәn bir ümid nurusan, çax, gözünә döndüyüm!
Beş-on il bundan әvvәl bir ilin sәrt qışında,
Mәn sәni ilkin gördüm milyonlar axışında.
Yolçular nur arardı inamlı baxışında,
O baxışın sirrini aç, gözünә döndüyüm!
O sirri dünyalara saç, gözünә döndüyüm!
Qoy hәlә düşmәnlәrin lәzzәt alsın talandan,
İlişib bac istәsin yolda, izdә qalandan.
Sәn bir göz ağardınca irişsinlәr yalandan,
Sözünü şaxdan söylә şırp, gözünә döndüyüm!
Yalan sözü yad başa çırp, gözünә döndüyüm!
Qoy qapatsın göylәri bacandan çıxan duman,
Dostların aydın görür: kim yaxşıdır, kim yaman.
Fanar tutur yoluna tarixә küsmüş zaman,
Köhnәnin kәllәsinә vur, gözünә döndüyüm!
Görünmәmiş bir dünya qur, gözünә döndüyüm!
27 dekabr, 1935-ci il