Bir gül әkdim, açılmamış dәrdilәr,
Zәhmәtimdәn mәnә bir tikan qaldı!
Әmәk çәkdim, gün keçirdim, gül әkdim,
Әmәyimdәn solğun bir fidan qaldı!
Nә yazım yaz, nә dә günüm gün oldu,
Könlümün çiçәyi açmadan soldu.
Qanadımı bir uğursuz әl yoldu,
Yerindә bir damla quru qan qaldı!
Söylәdiyim boş söz, tökdüyüm qan-yaş,
Haqqıma – kimisәn - әl vurma, yavaş!
Yavaş ki, dәrdimә ağlayan qardaş
Yerinә arxamda bir düşmәn qaldı.
Yaralandım, sarmadılar yaramı,
Yas gününә döndәrdilәr bayramı,
Әlimdәn aldılar son bir çarәmi,
Әsәri ruhumda bir fәğan qaldı!
8 aprel, 1913