Mәxmәri ormanlarda çiçәk dәrdiyin yerdә,
Baxarsan çiçәklәr var açar kölgәliklәrdә,
Bәnzәmәz bu çiçәklәr qaynar qanlı lalәyә,
Lalәlәr ki, oxşayar qan dolu piyalәyә.
Bәnzәmәz bu çiçәklәr Günәşdәn doymuş gülә,
Onların әtirlәri bәzәn duyulmaz belә.
Ruhumu sәrmәst edәn çiçәklәr dә gördüm mәn,
Onların hәr tacı da qıvırcıqtel yasәmәn,
Onlarda rәng dә vardır, qoxu da tabax-tabax..
Ancaq bu gün gördüyüm bu incә dallı zambax
Bir süzülüb gedincә satar yaşıl sәrvә naz,
Gül sәrrafı olmayan bundan bir şey anlamaz.
Varsın yanaqlarında çıxmasın qızğın günәş,
Mәnim küskün ruhuma, belә gözәllәrdir eş;
Yetişmiş әfsanәli kölgәlәrin qoynunda;
Bu qızdan çәkinmәli qorxulu eşq oynunda.
11 fevral 1935-ci il