Sәhәr zamanıydı әsәrkәn yellәr,
Düşərkәn jalәlәr oyatdı sәni.
Çatıldı qaşların, darıldın mәnә,
İslatdı jalәlәr nazik bәdәni.
Bütün bir sәhәri yalvardım durdum,
Boş qalmış qoynuna çiçәk doldurdum.
Gülzarına quran deyә әl vurdum,
İnanmadın niyә, gülmәdin yәni.
And içdim ki, könlüm sәnsiz yaşamaz,
Sәnsiz, o bir ağlar telli sınıq saz.
Qollarına verdin o dәm bir pәrvaz,
Oxşadın sinәnә cansız düşәni.
İndi sәnsiz xәstә könül sәrsәri,
Dolaşmaqda bütün qürbәt ellәri.
Ey könlümü bir yol güldürәn pәri,
Niyә ağlar qoydun illәrcә mәni.