Dumanlı dağların yaşıl qoynunda,
Bulmuş gözәllikdә kamalı Göy göl.
Yaşıl gәrdәnbәndi gözәl boynunda,
Әks etmiş dağların camalı Göy göl!
Yayılmış şöhrәtin Şәrqә, Şimala,
Şairlәr heyrandır sәndәki hala.
Dumanlı dağlara gәlәn suala,
Bir cavab almamış soralı Göy göl!
Bulunmaz dünyada bənzərin bəlkə,
Zəvvarın olmuşdur bir böyük ölkə.
Olaydı könlumdә bir yaşıl kölgə,
Düşəydi sinәnә yaralı Göy göl!
Sәnin gözәlliyin gәlmәz ki, saya,
Qoynunda yer vardır ulduza, aya.
Oldun sәn onlara mehriban daya,
Fәlәk busatını quralı Göy göl!
Kәsin eyşi-nuşi, gәlәnlәr, susun!
Dumandan yorğanı, döşәyi-yosun.
Bir yorğun pәri var: bir az uyusun,
Uyusun dağların maralı Göy göl!
Zümrüd gözlәrini görsünlәr deyә,
Şamlar boy atmışdır, uzanmış göyә.
Keçmişdir onlara qәzәbin niyә,
Düşmüşlәrdir sәndәn aralı Göy göl?
Dolanır başına göydә buludlar,
Bәzәnmiş eşqinlә çiçәklәr, otlar,
Öpәr ayağından qurbanlar, otlar,
Ayrılıq könlünü qıralı Göy göl!
Bir sözün varmıdır әsәn yellәrә? -
Sifariş etmәyә uzaq ellәrә...
Yayılmış şöhrәtin bütün dillәrә,
Olursa, olsun qoy haralı Göy göl!
1925