|
|
QƏZƏLLƏR
| Şuri-eşqin başıma axırı sövda gətirir |
|
|
| Hicran ilə kim, daməni-qəm dəstrəsimdir |
|
|
| Olmuşam dəhri-bəla içrə bu gün divanə mən |
|
|
| Dilbəra, dərdi-dilimdən belə ünvan etdim |
|
|
| O mücgani-siyəh-novkin xədəiki-yarə bənzətdim |
|
|
| Könül, qanın gözümdən navəki-qəmzən rəvan eylər |
|
|
| Rəqib töhməti etdi məni cüda, ey dust! |
|
|
| Xöcəstə bülbüli-xoşnitq, xoşzəban, getmə! |
|
|
| Yenə ya rəb, nə qəmkindir mənim bu şad olan könlüm |
|
|
| Yıxıb bu könlüm evin, eyləyib viran, getmə |
|
|
| Əgərçi xoşdu mənə ətri, həm səfası gülün |
|
|
| Firiştətələtü məhruyü xoşliqa, getmə! |
|
|
| Nədir murad, fələk etməz imtahan tərkin? |
|
|
| Ey dust, yararmı böylə iqrar? |
|
|
| Sən yar ilə zövqdə, səfadə |
|
|
| Nə oldu bülbülə kim, qıldı gülsitan tərkin |
|
|
| Özün eşq atəşinə vurmağa dilşad pərvanə |
|
|
| Ey güli-susən, səni bir natəvan çəkmiş məgər? |
|
|
| Səninlə, ey büti-məhruy, mehriban mən idim |
|
|
| Yanar canım, oğul, daim sənin nari-fəraqında |
|
|
| Hicrin edibdi könlümü bərbad, ağlaram |
|
|
| Ey əhli-dil, Fənanı qoyun barı ağlasın |
|
|
| Səhərgəh nagahan gördüm dili-zarım nihan ağlar |
|
|
| Nədəndir səndə əylənməz güli-dövran, xuda hafiz |
|
|
| Kəcrəvişdir bu asiman, əfsus! |
|
|
| Mənə bədtərdi düzəxdən, əzizim, gülsitan sənsiz! |
|
|
| Nə mən olaydım, ilahi, nə də bu aləm olaydı |
|
|
| Qoyubdur intizarında, neçin gəlməz, neçin gəlməz? |
|
|
| Bilən bu dərdimi yoxdur bu halətdə, bu halətdə |
|
|
| Varımdı sinədə dərdü qəmi-nihan, ölürəm |
|
|
| Keçibdi mövsimi-gül, getdi növbahar, əfsus! |
|
|
| Nə ev xayalı, nə də fikri-aşiyanə mənə |
|
|
| Ey dust, yararmı böylə iqrar? |
|
|
| Səhərgəh nagahan gördüm dili-zarım nihan ağlar |
|
|
| Yıxıb bu könlüm evin, eyləyib viran, getmə |
|
|
| Xöcəstə bülbüli-xoşnitq, xoşzəban, getmə! |
|
|
| Kəcrəvişdir bu asiman, əfsus! |
|
|
| Mənə bədtərdi düzəxdən, əzizim, gülsitan sənsiz! |
|
|
| Keçibdi mövsimi-gül, getdi növbahar, əfsus! |
|
|
| Özün eşq atəşinə vurmağa dilşad pərvanə |
|
|
| Nədəndir səndə əylənməz güli-dövran, xuda hafiz |
|
|
| Qoyubdur intizarında, neçin gəlməz, neçin gəlməz? |
|
|
| O mücgani-siyəh-novkin xədəiki-yarə bənzətdim |
|
|
| Dilbəra, dərdi-dilimdən belə ünvan etdim |
|
|
| Varımdı sinədə dərdü qəmi-nihan, ölürəm |
|
|
| Əgərçi xoşdu mənə ətri, həm səfası gülün |
|
|
| Olmuşam dəhri-bəla içrə bu gün divanə mən |
|
|
| Könül, qanın gözümdən navəki-qəmzən rəvan eylər |
|
|
| Ey güli-susən, səni bir natəvan çəkmiş məgər? |
|
|
| Nə bəhr olaydı, nə ümman, nə böylə göz yaşı cari |
|
|
| Yenə ya rəb, nə qəmkindir mənim bu şad olan könlüm |
|
|
| Hicrin edibdi könlümü bərbad, ağlaram |
|
|
| Hicran ilə kim, daməni-qəm dəstrəsimdir |
|
|
| Şuri-eşqin başıma axırı sövda gətirir |
|
|
| Rəqib töhməti etdi məni cüda, ey dust! |
|
|
| Səninlə, ey büti-məhruy, mehriban mən idim |
|
|
| Nə oldu bülbülə kim, qıldı gülsitan tərkin |
|
|
| Firiştətələtü məhruyü xoşliqa, getmə! |
|
|
| Ey əhli-dil, Fənanı qoyun barı ağlasın |
|
|
| Bilən bu dərdimi yoxdur bu halətdə, bu halətdə |
|
|
| Ey dust, yararmı böylə iqrar? |
|
|
| Nə ev xayalı, nə də fikri-aşiyanə mənə |
|
|
|
