|
|
QƏZƏLLƏR
| Hüsni-rüxsarın kim, oldu canü dil heyran ana |
|
|
| Getdi ol dilbər, bəsi dərdü bəla qaldı mana |
|
|
| Can olmaz isə, sən təki canan yetər mana |
|
|
| Cana, könüldə həmdəm olan qəmdürür mana |
|
|
| Ey cəmalın gülsitani baği-minudur mana |
|
|
| Dilbəra, eşqin tənimdə sevgili candır mana |
|
|
| Getdi ol məhru yanımdan, yüz cəfa qaldı mana |
|
|
| Hər dəm ğəmində naləvü ahim yetər mana |
|
|
| Dilbəra, ol ay yüzün xurşidi-tabandır mana |
|
|
| Xaki-payin, dilbəra, bir taci-dövlətdir mana |
|
|
| Ah kim, sən getdin, ey Ay üzlü, can qaldı mana |
|
|
| Həqq əzəl meyxanəsindən verdi bu cami mana |
|
|
| Xaki-payin sürmədir eynimə, ən`an et mana |
|
|
| Nitqi-ənfasi-Məsihin dəmbədəm candır mana |
|
|
| Ya ilahi, istərəm səndən bu əna`ami mana |
|
|
| Dust yolunda halal olsun, dila, qiyrət sana |
|
|
| Rövşən yüzün ki, zülfin olubdur niqab ana |
|
|
| Eylədim bünyad əvvəl bəndə əz nami-xuda |
|
|
| Canü dilmi qoymuşam yolunda mən, ey dilrüba |
|
|
| Ey könül, sidq ilə hər kim şah ilən yoldaş ola |
|
|
| Hər kimə kim, səncələyin bir pərivəş yar ola |
|
|
| Neylərəm ol cənnəti içində dildar olmasa |
|
|
| Hüsnün bəyani sureyi-Yasinü haləta |
|
|
| Taki rüxsarindən ərrəhman ələl-ərş-istiva |
|
|
| Minbə`d əgər mənimlə həbib olsa aşina |
|
|
| Vəchində peydadır sənin ənvari-zati-kibriya |
|
|
| Zərreyi-mehrində daim, ey cəmalı afitab |
|
|
| Gəldi sürahi məclisə, rəf eyləmiş niqab |
|
|
| Bu aləm hüsninə heyrandır, ey dust |
|
|
| Əhli-həyatə söylərəm, ey həyyi-laməmat |
|
|
| Sərxoşi-cami-ələstəm ta əbəd hüşyar məst |
|
|
| Bu, qəmzə degil, bəladır, ey dust |
|
|
| Dilbəra, dərdimə dərman səndən özgə kimsə yox |
|
|
| Ol pəri kim, bu cəhanda hüsninin həmtası yox |
|
|
| Bu könlüm şad olur qəmdən rüxi çün laləgün görgəc |
|
|
| Həq kəlamı sevmişəm, sureyi-Yasindən mədəd |
|
|
| Munca cövr etdin mana, namehribanlıqdan nə sud? |
|
|
| Fələknin gərdişindən dadü fəryad |
|
|
| Ərzə yazdım mən sana, ey şahi-xubanım, mədəd |
|
|
| Hüsn ilə ziba imişsən, ya Əli, səndən mədəd |
|
|
| Qamətindən münfəildir sayeyi-sərvi-büləhd |
|
|
| Ta ki, dərdindən olubdur yürəgim səd parələr |
|
|
| Həsrətin dərdindən, ey can, bağrım oldu parələr |
|
|
| Ol pəri peykər ki, çeşmindən nihan olmuşdurur |
|
|
| Könlümü alan mənim ol dilrüba yarımdurur |
|
|
| Dilbəra, səncələyin, billah ki, yarım yoxdurur |
|
|
| Bu məşrəbə bir səfayi-candır |
|
|
| Bu tübşi kim, yeri dər ziri-padır |
|
|
| Bu şahi-pürkərəm sahib nəzərdir |
|
|
| Xar oldu yürəgim hicrində, ey gül yüzlü yar |
|
|
| Əzəldən şah bizim sultanımızdır |
|
|
| Cana, qəmində gözlərimə su gəlir-gedir |
|
|
| Vücudini bu könlüm can demişdim |
|
|
| Hər zaman kim, qarşuma ol dilbəri-məhru gəlür |
|
|
| Rüxlərin müshəf, nigara, qaşların mehrablər |
|
|
| Aşiq isən gəl bərü kim, cani-canan məndədir |
|
|
| Ey həq əhli, sən sənin cismində beytüllahi gör |
|
|
| Əzəldən ta əbəd heydər gəlübdür |
|
|
| Şəha, ol zülfi-müşkinin nə ziba çini-pürçindir |
|
|
| Dilbəra, hüsnini sane afitab etmişdürur |
|
|
| Könül ta kim, ğəminlən aşinadır |
|
|
| Hər sübhdəm ki, kuyi-sənəmdən səba gəlür |
|
|
| Mahimi gördüm ki, yüzindən niqab almış gedir |
|
|
| Ta ki, düşdüm hicrinə, könlüm fəğanə başlər |
|
|
| Könül bir yarı sevda kim, pəridir |
|
|
| Ey könül, vəqti-bəhar etdü, xəzan olmuşdurur |
|
|
| Bizim ol dilrüba cananəmizdir |
|
|
| Əya gün yüzlü, çöhrən ayə bənzər |
|
|
| Dilbəra, canımda dərdin bir dəva nisbətlüdür |
|
|
| Din Məhəmməd dinidir səlla əla sahib vüqar |
|
|
| Növcəvan ol pir ikən dövran ki, canan dövridir |
|
|
| Ey ki, sərxoşdur dü çeşmin, ləblərin peymanədir |
|
|
| Bu sürahi bir dilarami-pəri nisbətlüdür |
|
|
| Bir pəri heyraniyəm, bilmən məkani xandadır? |
|
|
| Ta mənim könlümdə, cana, həsrəti-cananədir |
|
|
| Eşq meydanında hər kim can ilən baş oynadır |
|
|
| Nə insansan, sən ey can kim, cəmalın həqqə məzhərdir |
|
|
| Eşqin, ey dilbər, könül təxtində şah olmuşdurur |
|
|
| Dilbəra, hicrin yərasinə ləbin mərhəm düşər |
|
|
| Du zülfündən mənə bir mu gərəkdir |
|
|
| Ta səri-kuyində bu könlüm müqim olmuşdurur |
|
|
| Görəli ol məh yüzün başıma yüz sevda düşər |
|
|
| Mənəm bir tən, vəleykin can anındır |
|
|
| Yanağın, ey pəri, can mənzilidir |
|
|
| Dilbəra, bu dərdimə dərman edərsən, vəqtidir |
|
|
| Dilbəra, ğəmgin könülmü şad qılsan, vəqtidir |
|
|
| Ey könül, ol mənisiz cahili yar etməkmolur? |
|
|
| Cana, sənin cəmalını çün afitab oxur |
|
|
| Eşqiniz, cana, bu könlüm təxtinə sultandurur |
|
|
| Ol sənəm kim, gecə-gündüz can anın heyranıdır |
|
|
| Arizin kim, ol rüxi-pürnur, tab üstündədir |
|
|
| Ta kim, ol zülfin niqabi mahtab üstündədir |
|
|
| Ta kim ol ahu gözün mülki-Xötəndən bac alur |
|
|
| Arizində sünbülin ənbərfəşan etmişdürür |
|
|
| Dilbəra, mehrib əzəldən sidq ilə canımda var |
|
|
| Ey fələk, dövründə neyçün ol nigar əldən gedir? |
|
|
| Ey sənəm, neyçün sənin vədin xilaf olmuşdurur? |
|
|
| Bu mənim cismimdəki zəhmətlərimnol can bilür |
|
|
| Ey sənəm, eşqində hər dəm bu könül bimardir |
|
|
| Gərçi gün xoşdur, vəli rüxsarın andan yaxşıdır |
|
|
| Ənbərin zülfinmidir, ya müşki-tatarındurur? |
|
|
| Ta cəmalın nuri çeşmimdən nihan olmuşdurur |
|
|
| Ey pəri, hüsnün sənin cani-cəhandan yaxşıdır |
|
|
| Ey günəş, hüsnin xəyalı ta ki könlümdən keçər |
|
|
| Bütpərəst oldu könül, bütxanələr küncündədir |
|
|
| Gəl təraş et xəttini, şahi-cahan üç gündə bir |
|
|
| Badi-sübh əz suyi-məşriq afitab almış gəlür |
|
|
| Bu sürahi, filməsəl, bir dilbəri-canandurur |
|
|
| Getmə sən, eşqin ki, bir gənci-nihan əldən gedər |
|
|
| Ol kimsə kim, bu dünyəvü üqbadə şahdir |
|
|
| Kuyin sənin ki, rövzeyi-darüssəlamdir |
|
|
| Gögdəki mahin liqası dust didarındadır |
|
|
| İşim eşqində fəryad eyləməkdir |
|
|
| Mənim ol sevgi yarım gəldi, xoşdur |
|
|
| Təala şanəhü əkbər, bu nə hüsni-dilaradır |
|
|
| Ey könül, yar vəslini qoyma ki, yar əldən gedər |
|
|
| Ləblərin yadi ilə didələrim qan doludur |
|
|
| Bu gün mən munda, yarım anda neylər? |
|
|
| Dilbəra, eşqin sənin cismimdə canım canındır |
|
|
| Bağdaş qurub otursa nigarım, fəğan qopar |
|
|
| Bilmən ki, yar cövrü cəfa kimdən ögrənür? |
|
|
| Pərtövi-hüsnindən, ey dilbər, cahan pür nur olur |
|
|
| Dodağın qənd imiş, bal anda neylər? |
|
|
| Dilbəra, eşqi-rüxün daim bu can üstündədir |
|
|
| Dilbəra, dildə sənin mehri-rüxün can kimidir |
|
|
| İki aləmdə sultandır qələndər |
|
|
| Mənim yolumda yektalər gərəkdir |
|
|
| Ey müsəlmanlar, bu gün ol yari-pünhan ayrılır |
|
|
| Nə buyursan, şəha, fərman sənindir |
|
|
| Aşiqin aqilə daim sözü divanə gəlür |
|
|
| Xandadır ol bimisalın ibtidasi, xandadır? |
|
|
| Gördüm yüzüni, ey sənəm, billah ki, xoş cananədir |
|
|
| Könül, şad ol ki, canan gəldi, derlər |
|
|
| Həqin nüsxələrində bir bəyan var |
|
|
| Gəl, ey arif, sana hər dəm təvafi-həcci-əkbərdir |
|
|
| Nə xacəyəm, nə də mal əksiyimdir |
|
|
| Daneyi-xalin görəndə mürği-dil pərvaz edər |
|
|
| Mana cövrü cəfa qılmaq degil, cananələrdəndir |
|
|
| Cahanda aşiqin çox adı vardır |
|
|
| Əz qeylü qali-mədrəsə xoşdur ki, olsa dur |
|
|
| Boyun bir sərvi-rənadır, güli var |
|
|
| Aşiq oldur kim, sözü canü dililə yar bir |
|
|
| Şəmi-hüsnin çövrəsində canü dil pərvanədir |
|
|
| Sənsizin könlüm, şəha, bir gülbeyi-viranədir |
|
|
| Bir qətreyi-ərəq ki, yüzündən nisar olur |
|
|
| Ol gedən yarımmıdır, ya ixtiyarımdır gedir? |
|
|
| Yandım eşqindən, əya gül yüzlü dildar, üştə gör! |
|
|
| Pərişan zülfi-müşkinin güli-xəndanə düşmüşdür |
|
|
| Ey könül, hərcayi yari ixtiyar etmək nədir? |
|
|
| Ey könül, hər mənisiz cahili yar etmək nədir? |
|
|
| Ey sənin yüzünə baxdıq, qutlu oldu mahimiz |
|
|
| Həsrətindən, dilbəra, qıldı du çeşmim xabsiz |
|
|
| Ta düşübmən eşqinə hicrində mən zarəm hənuz |
|
|
| Biz əzəldən ta əbəd meydanə gəlmişlərdənüz |
|
|
| Dilbəra, şəmsüz-zühadır şöleyi-rüxsariniz |
|
|
| Hali-dilimni bəndədən ol yarə söyləniz |
|
|
| Qəbayi-fəqrü fənadır qumaşi-faxirimiz |
|
|
| Övliyadan hasil etdik eşq ilə sevdayi biz |
|
|
| Sənsən həmişə surətü mənidə şahimiz |
|
|
| Sənsən cahan içində bu gün padşahimiz |
|
|
| Ey dodağın şəhdü şəkkərdir, siyəh xalın məgəs |
|
|
| Yarı gördüm bu gün xəndan oturmuş |
|
|
| Həq ləbindən qönçəni gülşəndə xəndan eyləmiş |
|
|
| Məclis əhli çaxır içəndə dutar əldə əyağ |
|
|
| Ol pəri peykər mana yar olmadı, heyf oldu, heyf! |
|
|
| Ey deyən kim, aqiləm, divanə xoş gəlmək gərək! |
|
|
| Firqətin çəkdim, nigara, vəsli-rüxsarın gərək |
|
|
| Yazmışam bu rüqəni, ol yarə göndərmək gərək |
|
|
| Mən görmədim zəmanədə hüsnin kəmali tək |
|
|
| Ta xəyali-arizin gəldi gözümə xab tək |
|
|
| Cahanda görmədim ziba sənin tək |
|
|
| Yüzündür bu cahan içrə fələkdə mahi-taban tək |
|
|
| Ta vücudim eşqiniz yolunda bolmuşdur həlak |
|
|
| Ey ki, eşqindən olubdur canü dil ğəmdən həlak |
|
|
| İstəmən cismimdə can, ol dilrüba canım gərək |
|
|
| Hər kimin kim, dərdi var, dərmanə göndərmək gərək |
|
|
| Könlüm fəraq içində cəmalın dilər sənin |
|
|
| Cana, ğəmində qismi cəfadır Xətayinin |
|
|
| Ta necə xab içində xəyalın görüm sənin |
|
|
| Ta ki, sən ey ğönçə ləb, ləlini xəndan eylədin |
|
|
| Ol günəş bir zərrədir nuri-cəmalından anın |
|
|
| Dilbəra, mahim mənim fərrüx cəmalındır sənin |
|
|
| Firqətin çəkdim, nigara, şimdi yar olmazmısan? |
|
|
| Gəl ey dildər, tənimdə can olubsan |
|
|
| Qarşudan dün gəldin, ey sərvi-rəvanım, sənmidin? |
|
|
| Yar aydır: ”“ Gün nədir? Aydım: ”“ Cəmalındır sənin |
|
|
| Bəşarət könlümə, şah, sənmi gəldin? |
|
|
| Aqibət, ey məh, məni aləmdə heyran eylədin |
|
|
| Məni əfgar edən ol xəttü xalın |
|
|
| Sataşdı ta mana məstanə çeşmin |
|
|
| Xətü xalında zülfündür dəlili əhli-ürfanın |
|
|
| Ey sənəm, yüzində müşkin zülfini dağıtmagil |
|
|
| Sünbülini arizin dövrində əfşan eylədin |
|
|
| Ahü vaveyla kim, ol gülrüx pəri yarım gegil |
|
|
| Ey mələk, hüsnin sənin nuri-xudadır, bilmiş ol |
|
|
| Axan ol sərvin yanında su degil, yaşımdır ol |
|
|
| Riştədir cismim mənim, kirpüklərin suzən misal |
|
|
| Kim ki, sərməst oluban aşiqi-didar degil |
|
|
| Bu əzilmiş canü dildən, ah, ah əksük degil |
|
|
| Sünbülün küfründən, ey şəhzadə, iman münfəil |
|
|
| Dilbəra, yüzünü görsəm mahi-tabanım derəm |
|
|
| Dilbəra, hüsni-rüxün gülzari-cənnət bilmişəm |
|
|
| Təala şənəhu əkbər ki, bir nuri-xuda gördüm |
|
|
| Dil sana heyran olubdur, ta cəmalın görmüşəm |
|
|
| Xeyli dəmdir, ey pəri, ol məh camalın görməzəm |
|
|
| Ey pəri, hüsnin sənin mahi-münəvvər görmüşəm |
|
|
| Ol pəri rəna gedən sərvi-rəvanımdır mənim |
|
|
| Ol pəri kim, çeşmi saqi, ləli camımdır mənim |
|
|
| Çıxmadı eşqin sənin bir ləhzə canımdan mənim |
|
|
| Batinim hicrində, cana dopdolu qandır mənim |
|
|
| Ta məni ayırdı dövran sevgi yarımdan mənim |
|
|
| Ol pəri eşqinə mən candangiriftar olmuşam |
|
|
| Ey pəri, şirin ləbin eşqində Fərhad olmuşam |
|
|
| Sənmisən yanımda, cana, yoxsa xabımdır mənim |
|
|
| Sənin tək dilbəri-cananə yetdim |
|
|
| Cəmalın gülşəniçün mürği-zarəm |
|
|
| Vüsalından sənin dur oldu könlüm |
|
|
| Ey pərivəş hüsni gəncim, yar, səndən küsmüşəm |
|
|
| Adım İsmayıl ibni Heydəriyəm |
|
|
| Ta kim, ey dilbər, vüsalın getdi yanımdan mənim |
|
|
| Ey cəmalında sənin nuri-ilahidir tamam |
|
|
| Gecə-gündüz istəkim dildar yarım bulmuşam |
|
|
| Ta ki, gördüm mən cəmalın, ey pərivəş dilbərim |
|
|
| Gözləri meyxanədir, meyxanəyə göndərmişəm |
|
|
| Dərdü fəraqü həsrət ilən canə gəlmişəm |
|
|
| Ta ki, gördüm mən səni, aləmdə heyran olmuşam |
|
|
| Dünyəvü üqbadə sən tək yari-ğəmxar istərəm |
|
|
| Ey can, mən cəmalını gördükcə can derəm |
|
|
| Mənəm ki, bu zəmanə şimdi gəldim |
|
|
| Əzəldən eşq ilə divanə gəldim |
|
|
| Ol pəri peykər sənəm cismimdə canımdır mənim |
|
|
| Mən səni candan sevirəm, ey dilaramım mənim |
|
|
| Könüldə eşqini can tək dilərdim |
|
|
| Pürşərab olsun həmişə uş bu cami-dustkam |
|
|
| Ey gül yanağlu, qəddinə sərvi-rəvan derəm |
|
|
| Yer yox ikən, gög yox ikən ta əzəldən var idim |
|
|
| Yüzün görəndə, ey sənəm, Allahə şükr edim |
|
|
| Bu cahan mülkində mən sən yarə möhtac olmuşam |
|
|
| Hüsnini mən Yusifi-Kənanə nisbət qılmışam |
|
|
| Ey həbibim, sən təki ziba camalı sevmişəm |
|
|
| Könül verdim, cəfasın bilməz idim |
|
|
| Allah, Allah den, ğazilər deyən şah mənəm |
|
|
| Xəyalımdır mənim, ya düşdə gördüm? |
|
|
| Bu gün mən bir büti- məhparə gördüm |
|
|
| Avlaxda bu gün avlar ikən yarə yoluxdum |
|
|
| Dilbəra, dərdi-fəraqın qoymadı cismimdə can |
|
|
| Könlüm istər vəslini, ey sevgi canan, yenlədən |
|
|
| Səndən özgə, dilbəra, heç kim mana yar olmasun |
|
|
| Dilbəra, gözdən cəmalın bir nəfəs dur olmasun |
|
|
| Aşiqi-dilxəstə gör dildarə döndərmiş yüzin |
|
|
| Cəmalın görəli can buldum, ey can |
|
|
| Səndən özgə yarım olsa, ey pərivəş simtən |
|
|
| Uş yenə güllər açıldı, xarə söylən gəlməsün |
|
|
| Candurur cismimdə eşqin, canım əldən getməsün |
|
|
| Mən sana daim çü yarəm, sən mana əğyarsən |
|
|
| Ey ki, heyrandır könül sən dilbəri-dildar içün |
|
|
| Surətin gördüm, nigara, məstü heyranəm bu gün |
|
|
| Ey ki, çox düşdüm fəraqindən fəğanü vayə mən |
|
|
| Görmək istər yüzini eşq ilə bu can şimdidən |
|
|
| Hər gələn dünya mənim der, sən qədim bünyadsən |
|
|
| Yüzündür sureyi-Yusif, dodağın abi-kövsərdən |
|
|
| Müşkin saçına ta ki, mələk çaldı şanəsin |
|
|
| Gəl ki, dərdi-bidəva dərmanə gəlsün yenlədən |
|
|
| Ulu kim, laf edər meydanə gəlsün |
|
|
| Ey məni hicran əlində zarü giryan eyləyən |
|
|
| Bu gün gəldim cəhanə, sərvərəm mən |
|
|
| Çün sənin tək yar buldum, özgə mən yar istəmən |
|
|
| Gəl ki, cana, səndən özgə təndə mən can istəmən |
|
|
| Dün dedim: ”“ Tərk et yolunda, təndə candır sən deyən |
|
|
| Ey xublar içrə tələti hüsn ilə bay olan |
|
|
| Firqətin çəkdim, nigara, şimdi yar olmazmısan? |
|
|
| Qızılgül bağü bustanım, nə dersən? |
|
|
| Çıxmaz, ey dilbər, sənin xeyli-xəyalın yaddən |
|
|
| Qulunam bəndə, şahın könlü bilsün |
|
|
| Vücudum şəhrində buldum dürr ilən dürdanə mən |
|
|
| Behəmdullah, səfa bulduq cəmali-novbaharindən |
|
|
| Sübhdəm gülzar içində çaldı bülbül ərğənun |
|
|
| Dilbəra, gördüm yüzün, heyranəm ol dəmdən bərü |
|
|
| Nigara, neyləyim mən səndən ayru?! |
|
|
| Yüzün gördüm sənin, ey yari-məhru |
|
|
| Kim ola göndərəm mən yerə qarşu |
|
|
| Yüzüm sürüb varuram yarə qarşu |
|
|
| Qılur ğəmzən cəfalər dürlü-dürlü |
|
|
| Canım tükəndi, həsrəti-cananəyəm yenə |
|
|
| Gül yüzün kim, düşmüş ol zülfi-pərişan üstünə |
|
|
| Gərçi hicrindən zəifü natəvan oldum yenə |
|
|
| Daneyi-xali-siyəh kim, düşdü rüxsar üstünə |
|
|
| Mövsimi-qış getdi, dövri novbahar oldu yenə |
|
|
| Dərdi-eşqin, dilbəra, çün gəldi bu can üstünə |
|
|
| Ta yüzün üstündə zülfin sayə salmışdır yenə |
|
|
| Yar, eşqin bağrımın ta çəkdi yüz dağ üstünə |
|
|
| Xəyalın məskənidir can içində |
|
|
| Aydım qaşına: ”“ İşvə qıl. Aydır ki, göz üstə |
|
|
| Könlümi çəkdi, şəha, daği-ğəmin dağ üstünə |
|
|
| Ey yüzün güldür, ləbin çün ğönçə xəndandır yenə |
|
|
| Yarə yar olmaq dilərsən, qeyri sən yar istəmə |
|
|
| Ey könül, eşqində yarın naləvü ah eyləmə |
|
|
| Gəl könül, pir istəyəli bu qədim ərkan ilə |
|
|
| Gər mənimlən ol məhi-namehribanım söyləşə |
|
|
| Məni sərgəştə heyran eyləyən şah |
|
|
| Ya ilahi, sən məni bieşqi-canan eyləmə |
|
|
| Həq təala çaldı bir seyqəl bu güzgün pasinə |
|
|
| Ey ki, hicrin bəndəni zar etdi qayğulər bilə |
|
|
| Yenə bipərvalığı yad etdigin yəni ki nə? |
|
|
| Əgildim, səcdə qıldım xanədanə |
|
|
| Diyari-eşqə sultanəm, dila, mən də zəmanimdə |
|
|
| Çeşmin atanda ğəmzə məgər can dilər yenə? |
|
|
| Əya könül quşu, derlər bəhar imiş, mana nə? |
|
|
| Çin düşübdür çin saçın ol yüz tümən çin üstünə |
|
|
| Çeşmimə gəldi, şəha, nəqşi-xəyalın bu gecə |
|
|
| Mənəm sultani-aləm can içində |
|
|
| Eynullahəm, eynullahəm, eynullah |
|
|
| Nəfəsi əhli-dilin gövhəri-candır bilənə |
|
|
| Genə əzm eylədi könlüm, gedər ol şahi-əlayə |
|
|
| Şəha, qılgil tərəhhüm mən gədayə |
|
|
| Qatı müştaq idim sən məhliqayə |
|
|
| Biz ol cani-yeganəyüz, yeganə |
|
|
| Mən ol məsti-liqayəm, gəldim imdi |
|
|
| Xəstə canım olmayasan sevgili canan kimi |
|
|
| Asdı zülfin tək ğəmin şol qəddü baladən məni |
|
|
| Dilbəra, gül görmədim gülşəndə rüxsarın kimi |
|
|
| Dilbəra, eşqində mən tək kimsə məşhur olmadı |
|
|
| Dilbəra, eşqini təndə saxlaram canım kimi |
|
|
| Dilbəra, hicrində kim ki, didə giryan olmadı |
|
|
| Heç sənin tək görmədim bir dilbəri-hurü pəri |
|
|
| Ey məni heyran edən, dər xab gördüm mən səni |
|
|
| Bu sürahi dilbəri-rəna kimidir qaməti |
|
|
| Dəmbədəm yol gözlərəm, ol sevgi yarım gəlmədi |
|
|
| Ta mənim gül yüzlü yarım əzmi-seyran eylədi |
|
|
| Ta səni gördüm, nigara, dil mana yar olmadı |
|
|
| Sirri-eşqindən sənin hər kim ki, agah olmadı |
|
|
| Cana, cəhanda olmuya məhru sənin kimi |
|
|
| Ol dilrüba ki, təndə çəkərmən cəfasini |
|
|
| Ey gül yanağlu, ləblərinə can desəm, yeri |
|
|
| Əksi-sayəndir vücudim, ey saçı zilli-humay |
|
|
| Yoxdurur aləmdə bir dəx hüsn ilən yarım kimi |
|
|
| Ey cəmalındır sənin allah nurin məzhəri |
|
|
| Ta gördü gözlərim səni, ey hüsn ilən ğəni |
|
|
| Ey mələk surətli insan, ey günəş yüzlü pəri |
|
|
| Ey sənəm, yolunda bu aləm fədadır, can dəxi |
|
|
| Ta ki, axşam vəqti gördüm, ey büti-məhru səni |
|
|
| Mana dərdü bəlalər yaxşı gəldi |
|
|
| Ğəmindən gözlərim ümman degilmi? |
|
|
| Dünyəvü üqbadə birdir yar, dutman yar iki |
|
|
| Mənim könlüm alan dilbər degilmi? |
|
|
| Vəchinə baxgəc göründü gözümə məh parəsi |
|
|
| Təalallah, gəl ey gör kim, yenə nuri-xuda gəldi |
|
|
| Rüxün bədr ayə bənzər, bənzəməzmi? |
|
|
| Yəqin bilki, xudayidir Xətayi |
|
|
| Şəha, səndən səfa istər Xətayi |
|
|
| Bahar oldu ki, aləm gülşən oldu |
|
|
| Mən büti-Leyli əlindən olmuşam Məcnun kimi |
|
|
| Vücudin rövzeyi-rizvan degilmi? |
|
|
| Ey boyun tuba, dodağın abi-heyvan nisbəti |
|
|
| Nələr gəldi, gələsidir, mədəd hey |
|
|
| Gəl ki, cana, səndən ayru gözlərim qan ağladı |
|
|
| Ey şəha, mən səndən özgə sevmədim, sevmən dəxi |
|
|
| Həqi könlündə sir saxla, özündən bixəbər sufi |
|
|
| Ey müsəlmanlar, əsiri-zülfi-yarəm, doğrusu |
|
|
| Qara zülfinə boynun hindi düşdi |
|
|
|
