|
|
QƏZƏLLƏR
| Gün tülu etmiş üfüqdən, arizi çün ayə, bax |
|
|
| Saqiya! Saldı qəm əldən məni, bir badə yetir |
|
|
| Ömrüm tükəndi hicrdə səbrü dirəngdən |
|
|
| Üzün ey mah, qılar mehri-dirəxşan ilə bəhs |
|
|
| Könlüm quşu ol zülfi-pərişan arasında |
|
|
| Ey çərx, mənim ahi-şərərbarimə rəhm et! |
|
|
| Mərhəba, etmiş tülu guya zəmindən, mahə bax! |
|
|
| Bu nə rüxsari-zibadır, bu nə zülfi-pərişandır |
|
|
| Bu çərxi-bivəfanın gərdişi peyvəstə varundur |
|
|
| Xunxar çeşmin ahuyi-Dəşti-tətardır |
|
|
| Zülfün xəmi açılsa, əcayib kəmənd olur |
|
|
| Eşqin ey şux, sənin bu dili-pürqəmdəmidir! |
|
|
| Ey fələk, dərdü qəmim şərhini cananə yetir |
|
|
| Boyun sərvi-səhi, zülfün müənbər |
|
|
| Eşqi-rüxi-canan genə tüğyan eləyibdir |
|
|
| Yarın ləbi, gör, ləli-Bədəxşani bəyənməz |
|
|
| Gedər əqlim sərimdən, arizi-rüxsarini görcək |
|
|
| Olubdu qəm yatağı şad gördüyün könlüm |
|
|
| Bir nəzər ləli-ləbi − cananə eylə, ey həkim! |
|
|
| Bir namə yazım, badi-səba, yarə yetirsin |
|
|
| Seyr edin, gərdəni minayə baxın! |
|
|
| Ey sitəmkər, məni rüsvayi-cahan eyləmisən |
|
|
| Müjdə gətdi bizə bir qasidi-çalak bu gün |
|
|
| Yardan yetdi bizə müjdeyi-didar bu gün |
|
|
| Qıl tamaşa gözüm, ol sərvü-xuramanə bu gün |
|
|
| Saldı məni ol kafəri-qəddar ayaqdan |
|
|
| Can zarə gəlir ta ki, o cananə qayıtsın |
|
|
| Ya rəb, kərəm et, ol büti-məhparə qayıtsın |
|
|
| Verdi bu dəhr-əra bu fələk pöşti-xəm mənə |
|
|
| Səba zülfün dağıtdı, cümlə aləm müşkbar oldu |
|
|
| Zülfini çün arizə ol məh pərişan eylədi |
|
|
| Çarə yox dərdimə ol ləli-dütadən qeyri |
|
|
| Yetişib müjdeyi-canbəxş ki, canan gəliri |
|
|
| O mahi-arizə çün zülfi-müşginin hicab oldu |
|
|
| Açıldı sübhi-ruyün şami zülfündən əyan oldu |
|
|
| Səba, var kuyi-dildarə sölə kim, nobahar olmuş |
|
|
| Xali-siyəhin ləbilə rüxsar arasında |
|
|
| Könlün diləsə bu dili-viranə dağılsın |
|
|
| Ey cümlə fəqirlər pənahi! |
|
|
| Ey badi-sübhgahi , ey əbr parə-parə |
|
|
| Yarım mənə eylə bir nəzarə |
|
|
| Bir bülbüləm, eyləmiş zəmanə |
|
|
| Eşqində nəzar, həm qəmin mən |
|
|
| Parlaq günəşim, həsrəti-ruyinlə gözümdən |
|
|
| Şikayət eylərəm sübhə qədər bəxti-siyahımdan |
|
|
| Bu qəmli könlüm olubdur qəza oxuna nişan |
|
|
| Xoş olur səninlə cana, gecə bəzmi-eşq qurmaq |
|
|
| Saldı məni taqətdən ol afəti-dövranım |
|
|
| Ay üzlü dilbərim üzünə saldı çün niqab |
|
|
| Ay camallım, bu gecə şuridəsər görrəm səni |
|
|
| O məclis içrə ki, oynar sevimli cananım |
|
|
| Cahanda dərdimə dərman olmadı nalə |
|
|
| Bilirsən, yarının bir yarı vardır |
|
|
| Sərvdir qamətin ey mah, üzün bir güldür |
|
|
| Könlüm yenə cananın əlindən giley eylər |
|
|
| Bax, necə mən bikəsi yari-sitəmkar öldürər |
|
|
| Yetişdi bizlərə yardan bu nagahan məktub |
|
|
| Fəda olanda sənə mən, cahanda can yox idi |
|
|
| Çəməndə sən kimi bir sərvi-xuraman yox idi |
|
|
| Ey könül, rəhmə gələ sevgili canan bu gecə |
|
|
| Könül fəraqi-yardə çəkib ahlar yandı |
|
|
| Kimsənin mən tək görüm halı pərişan olmasın |
|
|
| Yaraşıqlı boyuna sərvi-xuraman dedilər |
|
|
| Gözəl yarım götür üzdən niqabın |
|
|
| Bizdən o yarın getdiyi bir xeyli zamandır |
|
|
| Cananımı min şükr o sübhana, yetirdi |
|
|
| Yetir salamımı dövrün o mehriban qızına |
|
|
| Çəmənlikdən yolun düşsə səba, gülzarə, əlbəttə |
|
|
| Üstümə qəm qoşunu çəkdi o dilbər nə üçün? |
|
|
| Səba, səndən ricam vardır yaxasın get aç ol yarın |
|
|
| Qəlbimdə məkan edən o dilbər |
|
|
| Gözəl yarı o yerlərdən keçən vaxtı, bir an gördüm |
|
|
| Ey badi-səba, sərv boy, ay üzlümü görsən |
|
|
| Gəldi bayram, bəlkə də gördün, könül, cananını |
|
|
| Dilbərim saldı nəzərdən, necə biganə məni |
|
|
| Altı yerdən yenə, hicran xəbərim gəldi mənim |
|
|
| Ey həzin badi-səba gör o məhi-tabanı |
|
|
| Yol vermə gələ məclisə əğyari, məsəl var |
|
|
| O şuxə sən çəmənzarə xüram ilə girərkən bax |
|
|
| Nə xoşbəxtdir o aşiq ki, görür gizlində cananı |
|
|
| Ey yar, bu gün artıq ciyərim qanə dönübdür |
|
|
| O nigar ilə bizim söhbətimiz səhv idi səhv |
|
|
| Bir nocavanın eşqi ilə odlara yandım |
|
|
| Yarın on dörd gecəlik ay kimi simasına bax |
|
|
| Yuxumu, yoxsa həqiqətdi ki, sən |
|
|
| Kədərli könlümü görüb, səba, sən |
|
|
| Xəstə könlüm, sən hara, dilbərlə xoş göftar hara |
|
|
| Görsə ay, ya ki, günəş nuri-cəmalini sənin |
|
|
| Gözəllər içrə, ey canan, sən oldun sərvəri-xuban |
|
|
| Bülbül tək qəmindən nalanəm, ey gül! |
|
|
| Dilim bir bülbüli-biaşiyandır |
|
|
| Gördüyüm ah, yuxuydu yoxsa ki, yar |
|
|
| Olum qədəmlərinə mən fəda, xudahafiz |
|
|
| Mənəm sərgəştəvü avarə, sənsiz |
|
|
| Əsiri möhnəti-hicran mənəm, mən |
|
|
| Aləm-ara bir Günəşdir, ol rüxi-zibayə bax! |
|
|
| Fərağın qəlbimizdə kar edibdir |
|
|
| Könül ki, hicrdən oldu fikar, ağlayıram |
|
|
| Xurşidi-taban, olmuş nümayan |
|
|
| Qümrü göftarınla inlər, bu necə göftardır? |
|
|
| Ey badi-səba, gedib güzər qıl |
|
|
| Nə edim, yardən oldum yenə naçar cida |
|
|
| Əcəb gözdən düşən bir canəm, ey dil! |
|
|
| Etdi məşhuri-cahan ol büti-fərzanə məni |
|
|
| Ey mürği-Süleymani, qalx, bir də pərəfşan ol! |
|
|
| Ey əzizlər, bir büti-namehribanım var idi |
|
|
| Sənə kim söylədi ey dil ki, bunca dadü qovğa et |
|
|
| Yarımın öz ay üzündən xəbəri yoxdur heç |
|
|
| Tapılsın bir adam, gəlsin, salam canana çatdırsın |
|
|
| Ey sarban, rəhm et mənə bir bax ki, cananım gedir |
|
|
| Kimdi eşqində sənin, ey gül, giriftar olmasın |
|
|
| Gözlərim sənsiz haçan boş evə, eyvana düşər |
|
|
| Al şərab iç, ey nigarım, rəngi olsun qan kimi |
|
|
| Ol ləl ləbindir, ya nabatdı? |
|
|
| Yasəmən zülfünü ey məh yenə çin-çin etdin |
|
|
| Sənlə birgə oturmaq istərdim |
|
|
| Ah neyləyim, o dilbər bilməm hayana getdi |
|
|
| Səndən gözəl fəzanın bir nurlu mahı yoxdur |
|
|
| Qəmi olmaz o kəsin, yarı mehriban olsa |
|
|
|
