|
|
Qəzəllər
| Hər nəfəs gündin yədi-beyza edər izhar sübh |
|
|
| Ağlamaqdan seyli-çeşmi-əşkbarım qalmadı |
|
|
| Dün urub vaşilə bən xəstədili şad etdün |
|
|
| Yardin kam istəmək eşq əhlinə düşvar imiş |
|
|
| Driğa, dilbərim halım pərişan olduğun bilməz |
|
|
| Müşk yolunda can tökən qəlb olması yəqinimdür |
|
|
| Yenə nə bərq idi kim, saldı eşq canımğa |
|
|
| Göstərdi tiği-hicran rişteyi-ömrünü əhbabın |
|
|
| Dərddin xanəvü beyt tutdum eymən cananın |
|
|
| Gözə ol şəh yolidin özgə gubari bolmasun |
|
|
| Dustlar, sərf eylərəm, nəqdi-vəfa bir yar üçün |
|
|
| Müddəi qövlilə çün kim salmadın gözdən bəni |
|
|
| Şad olamazmı bilür bir qəmi-aləm nə imiş |
|
|
| Bir nigarın hicrivü nabədin cəhanın möhnəti |
|
|
| Mənzilim dərgahi-cananımda bolğay kaş ki |
|
|
| Qalmağay erdi bu aləmdə məhəbbət kaş ki |
|
|
| Çadruyə yüzni, ey şux, diraz qılma məni |
|
|
| Etmə vaqif öldügümdin növhəgər həmdəmləri |
|
|
| Rəhm edib atmaz oxun yar ürəgim yarəsinə |
|
|
| Göz yaşım vermə qəmi-ahi-səhərgahlərə |
|
|
| Hüsnün ki, canibi-xəti ənbərfəşan tutar |
|
|
| Navəki-cövrün sinəmə könlüm ona peyvənd eylənüz |
|
|
| Ey əcəl, al canımı, aləmni ansız körməyin |
|
|
| Xoşa onlar ki, canan bəzmində məhrəmləri bardur |
|
|
| Şöleyi-qəmdin mənivü səbrimi örtədi ot |
|
|
| Öylə sərkeşlik edir sərvi-qədi-rənası |
|
|
| Püstə nə deyər, bəhsini eylər o dəhanın |
|
|
| Sərv qaldı cilvədən sərvi-xuramanım görüb |
|
|
| Könlün istəsə qəm dərdiğə dəva, qədəh iç |
|
|
| İstərəm həmdəm olum bir neçə Məcnunlar ilə |
|
|
| Könlümün hər dəm girər ol mahsima qoynuna |
|
|
| Məni dün seyri-əyağ mey birlə saqi dəstgir etdi |
|
|
| Vüsali müjdəsidin əşkbar gözüm |
|
|
| Şövqim gətürdi cilvəyə ol sərvqaməti |
|
|
| Qıldı həngami-səfər sərvi-xuramanım vida |
|
|
| Qəmi-fəraqın ilə dərdnak olub gedərin |
|
|
| Əgər dünya budur, bixanü biman olmamız yegdür |
|
|
| Doldu gözüm qubari-səri-kuyi-yardən |
|
|
| Əlkidə al alma, imas kim, ata tutar |
|
|
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info
