|
|
QƏZƏLLƏR
| Səhər meyxanə ətrafın gəzirdim məstü bipərva |
|
|
| Nə olmuş, bilmirəm, yarəb, hanı bir bülbüli-şeyda |
|
|
| Düşdüm genə meyxanədə xoşhənglər içrə |
|
|
| Olu yarəb ki, düşə daməni-canan əlimə |
|
|
| Billəm ki, edər axir ol nərgisi-məstanə |
|
|
| Gülğülə saldım genə nöhfələki-əxzərə |
|
|
| Əgər qoysan baxam mən bir nəzər ol çeşmi-şəhlayə |
|
|
| Gətir, saqi, meyi-gülgun, bu bəzmi bir bahar eylə! |
|
|
| Sərməst yıxıldım genə meyxanələr içrə, |
|
|
| Düşə bir də nəzərim mehri-rüxi-cananə |
|
|
| Xədəngi-tiri-müjganın əsər qılmış dilü canə |
|
|
| Satiya, dur dolanım başına, gəl dövranə |
|
|
| Baxma şümşada, gözüm, sərvi-xuraman gəz-gəz |
|
|
| Eşq camından içən kimsənə huşyar olmaz |
|
|
| Nədən ol büti-pərivəş bir bu yanə gəlməz |
|
|
| Olmadı mümkün edim halımı cananə ərz |
|
|
| Nisbət sənə”™ ey şux, Züleyxa ola bilməz |
|
|
| Səcdeyi-həqq oldu çün zümreyi-insanə fərz |
|
|
| Ol zaman mən edərəm zövq ilə bu candan həzz |
|
|
| Dərdi-dilim eylərəm dərgəhi-sultanə ərz |
|
|
| Tutdum genə xoş həngilə meyxanəni, meyxanəni |
|
|
| Çox dolandım kim, görüm ol çeşmi-cadulər kimi |
|
|
| Ah ki, gördüm genə bir büti-məhpeykəri |
|
|
| Böylə cəllad olmaz ol məstanə cadulər kimi |
|
|
| Oldu könlüm genə bir zülfi-çəlipa dəlisi |
|
|
| Aman-aman məni bir zülfi-yar yandırdı! |
|
|
| Gəldi bir şux genə yanıma göyçək-göyçək |
|
|
| Ey gözüm, yatma dəxi, gəl dəxi bidar ol-ol |
|
|
| Düşəli eşqə xarü zar oldum |
|
|
| Görəsən mən niyə, yarəb, belə nalan oldum? |
|
|
| Məstü sərxoş bir büti-hərrafı gözlər gözlərim |
|
|
| Yol busub, bir dilbəri-əyyarı gözlər gözlərim |
|
|
| Bir könül kim, ola daim rüxi-canan ilə cəm |
|
|
| Nə müddətdir məni-biçarə, yarəb, yarsız qaldım |
|
|
| Bəs ki, bu üzdəniraqlar ilə yoldaş oldum |
|
|
| Dikmişəm göz rahə, bir cəlladı gözlər gözlərim |
|
|
| O günəş-arizə heyran olanı, zar olubam |
|
|
| Canə od vurdum özüm, pərvanələrdən küsmüşəm |
|
|
| Kimdir o silsileyi-eşqə giriftar olsun |
|
|
| Sənsən genə bu Turi-dili nuri-nar edən |
|
|
| Genə aşufteyi-bir nərgisi-şəhlayəm mən |
|
|
| Ey qələndər, məni öldürdü bu əfyun, əfyun |
|
|
| Cumdum genə qəvvas tək dəryayə mən, dəryayə mən |
|
|
| Ta ki, oldum aşinə ol rindi-sufirəngə mən |
|
|
| Görüm ey şux, səni xürrəmü xəndan olasan |
|
|
| Möhrüm əlimdə var şəhi-sahib-bəratdən |
|
|
| Sinəmi çak qılan çaki-giribanındır |
|
|
| Mənim bu natəvan könlüm genə fəsli-bahar istər |
|
|
| Mənim bu təb”™i-məcnunim genə bəzmi-şərab istər |
|
|
| Meydə nə lütf, ey pəri, nəş”™ə odur ki, səndə var |
|
|
| Eylə məstəm bilməzəm kim, mey nədir, mina nədir! |
|
|
| Nə şahü nə gədayəm, nə yesir, başımda halət var |
|
|
| Bilsəm əgər xoş gəlir ol güli-xəndanə rəqs |
|
|
| Ta ki, bünyad eylərəm rüxsari-canandan hədis |
|
|
| Mənə dilbər, o könül mülkünə sultanım bəs |
|
|
| Vəh, nə göyçək yazılıb səfheyi-rüxsanə bu xət! |
|
|
| Şükr, xuda ki, etdi yar şad fikar könlümü |
|
|
| Ey bivəfa, gətirmə çox əfğanə könlümü |
|
|
| Sənsiz, ey gül, könlümün bir dəm qərarı yoxdu, yox! |
|
|
| Məstəbeyi-eşqdə badeyi-minayə bax! |
|
|
| Ey könül, etmə şurü qovğa hiç! |
|
|
| Ah, bilməm ki, neçün bizdən genə yar incimiş |
|
|
| “Səqahüm rəbbühüm cami” məni sərməsti yar etmiş |
|
|
|
