Qonaq Kitabı
ŞEİRLƏR

Məndə sığar iki cahan, mən bu cahana sığmazam,
Dinləgil bu sözü ki, candır söz
Daldım yenə bir bəhrə ki, ümman dəxi bilməz
Ey əzəli can ilə cananımız!
Var bu cahandan özgə bizim bir cahanımız
Dünü gün müntəzirəm mən ki, bu pərgar nədir?
Ey əlləzi-yüvəsvis, taətlərin həbadır
Əya, mö”™min, gər istərsən səadət
Bir şaha sən qulluq eylə, söhbətindən can bitər
Sirri-ənəlhəq söylərəm aləmdə, pünhan gəlmişəm
Mən xərabati-əzəldən məstü heyran gəlmişəm
Mən mülki-cahan, cahan mənəm mən
Bavü sin mim üçün bəşarətdir
Aşiq qatında küfr ilə islam birdir
Bu nə bərgüzidə candır ki, gəzər bu can içində?
Ey qılan də”™va ki, şaham, ədlü insafın qanı?
Gər bəyan edəm sana əsmayi-ruhəfzamızı
Qanı bir əhdü peymanı bütün yar?
Ənəlhəq söylərəm həqdən, ələl-ərş istiva gəldi
Vücudi-Müstafa əsma degilmi?
Üzündür gülsitan, billah, degilmi?
Ey mana nahaq deyənlər, qandadır bəs yaradan?
Nari-cəhimə tə”™n edər eşq odunun hərarəti
İki aləm anındır kim, gözünə həq əyan oldu
Kim ki, bildi bu siratil-müstəqimin rahını
Kişi kim, xacəsi birlə qənimət tutsa xəlvətni
Surətin nəqşində hər kim görmədi nəqqaşını
Yarə qılan vəfasını, yara qılır cəfasını
Mərhəba, insani-kamil, canımın cananəsi
Bəhri-mühit imiş könül, yoxdur anın kənarəsi
Məqalindir bu rəncurun şəfası
Nə tubadır boyun, yarəb kim, irdi ərşə balası
Ey üzün nuri-zati-yəzdani
Dün gecə bir dilbər ilə eyşimiz mə”™mur idi
Səndədir şol gənci-pünhan, gəzmə hər viranəyi
Ey ruhi-qüdüs, cifeyi-murdara yapışma!
Çarə yoxdur yara, əbsəm, ey könül, yar istəmə!
Sən sana gər yar isən var, ey könül, yar istəmə!
Dil bazarçısı yalandır, varmazam bazarına
Şol şəm”™i gör ki, nuruna pərvanəyəm yenə
Kim ki, aldandı cahanın ağulu ləzzatına
Əlhəmdülillah, Əhmədin girdik əbavü şalına
Yoxdur vəfası dünyanın, aldanma anın alına
Ey binəzirü vahid, hüsnün camal içində
Ey mükərrəm hüsni-surət, ey mütəhhər maü tin
Səfa bağışlamış bağa səba İsaləin dəmdən
Ey qəflətin meyindən məstü xərabü heyran
Cahanı tərk edib bezdim cahandan
Ey bərgüzidə surət, cansan, vəli nə cansan!
Gəl, ey dilbər, iki aləmdə cansan
Ey ruhi-qüdüs, canıma sən canü cahansan
Əvvəl ki, dila, dərd ilə yaran olamazsan
Tərk eyləməz can eşqini, min gəz gər anı yaxasan
Üzün müshəfdir, ey huri, yanağın qaf-vəl-Qur”™an
Mən ki, dərvişəm, fəqirəm, padişahi-aləməm
Surəti-rəhmanı buldum, surəti-rəhman mənəm!
Vəhdəhü laşərik ilə şübhəsiz iştə zatam
Küntə kənzin sirrini izhar edər madam dəm
Qulluğa bel bağladım, sultanı gözlər gözlərim
Fəzlim mənim, ey Xızrımü ey abi-həyatım
Surətinin səfhəsində gör nə yazmış ol qədim
Nə hüsn olur, bu nə surət, zəhi behişti-nəim?
Ay camalın hüsni-surət kim, qılıbdır ol həkim
Əlminnətilillah ki, bu gün yarımı buldum
Dilbərin ləblərinə çeşmeyi-heyvan demişəm
Mən ol Musayi-İmranam ki, daim aşiqi-Turam
Gəl, ey əgri, məni gör kim cahanın padişahıyam
Ol Kə”™beyi-mə”™na mənəm kim, qibleyi-rəhmanıyam
Cana, rüxi-zülfündən əgər qılsa təəmmül
Nə sidrədir ki, boyundan qiyamət oldu faş
Yarını satdın bahasız, bilmədin miqdarını
İki aləmdəsən sultani-mütləq
Bahar oldu vü açıldı üzündən pərdə gülzarın
İtirdin cami-Cəmşidi, oyan uyxudan, ey qafil
Töhfəyəm, pakizə cövhər, laməkanın xasıyam
Küntə-kənzin kənzivü, Allahi-nurun nuruyam
Ayəti-inni-ənəllaham, bu narın nuruyam
Həq ta ki, yar oldu mənə, sər ta qədəm yar olmuşam
Gəl gör məni eşqində kim, mən necə giryan olmuşam
Daim ənəlhəq söylərəm, həqdən çü Mənsur olmuşam
Nitqi-Allah mənəm ki, zatiləyəm
İxlas ilə ta canımı canana yetirdim
Əgərçi rahi-eşqində əsirəm
Qaluda məni saqi əsritdi şərabından
Mai-təhuru bil kim, həqdən bu gün nidadır
Arifi-laməkan otuz ikidir
Təala-şanəhü hüsnün süfatı kim, müəlladır
Yarəb, nə eyni-lütfisən, ey hüsni-lanəzir
Əya, şahi-səidəxtər, üzün ərşi-müəlladır
Hər kişinin sorman əslin, izzətindən bəllidir
Aşiqə birdir əzəldən sevgili dildar, bir
Eşq yolunda kim ki, ol yarına canfəşan gedər
Üzünə əhli-nəzər surəti-rəhman dedilər
Eydi əkbərdir camalın, eydə can qurban olur
Bəhri-fənada fani ol, gör ki, nə xoş həyat olur
Könlü ə”™ma olanın nuri-təcəlla nə bilür?
Surətin xətti-ilahi, anı nadan nə bilür?
Sirri-ilahi bilən, şol xətü xali bilür
Hər nəyə kim, baxırisən anda sən Allahı gör
Saqiyi-vəhdət meyindən dilbəri-mövlayı gör
Nöqteyi-sirri-ilahi bai-bismillahdır
Mö”™minin qəlbi içində çünki beytüllahdır
Qeybi-mütləq sirrini əgərçi pünhan göstərir
Zey günəş kim, zərrəsindən mahi-taban göstərər
Vəhdətin şəmsi üzündür, laməkanı göstərir
Gerçək ərisən uşbu dəm ta biləsən nəzər nədir?
Ey qılan də”™vi ki, sufiyəm, fütüvvatın nədir?
Ey bilən həqqin süfatın, ismi-əsması nədir?
Fatihə ümmül-kitabın göstər ayası nədir?
Dörd müxalif cəm olanda bil ki, əsması nədir,
Camalın, yarəb, ey dilbər, nə taban mahi-ənvərdir
Həmdüllillah kim, camalından cahan pürnurdur
Üzün mehrindən, ey dilbər, həqin ənvarı-lame”™dir
Şirin hədisin hər sözü min gövhəri-yekdanədir
Şəm”™ oldu könlüm, üştə fəraqında yanədir
Mə”™anilü sözün dürri-səmindir
Ey üzün səb”™ülməsani, nəzzələl-Fürqan budur
Qəmzəsi bimarü eyni natəvandır sanma kim
Aşiqəm hüsnünə, eşqin ehtimalı məndədir
Dürri-beyzadır vücudun, həq nişanı qandadır?
Bəhri-mühitə düş kim, dəryayi-ə”™zəm oldur
Cami-səfayı bizə sun, saqiya
Çün bəyan oldu rümuzi-əlləməl-əsma bizə
Ey kəlamüllah, əşya nitqi-həqdir sərbəsər
Ey kərimi-ləmyəzəl, ey xaliqi-pərvərdigar
Həqiqət həqqi biləndir, verən varını yəğmaya
Təvafi-Kə”™bənin gərçi səvabı çoxdur, ey mövla
Bistü həştü sivü düdür ayəti-nitqi-xuda
Həqqi bilən bilir bu gün eşqi hədisi-pürbəla
Hər kimin kim, rəhbəridir sidqü ixlasü səfa
Ey könül, hər bivücuddan can umarsan, nə əcəb!
Çünkim gözümə gəlmədi hərgiz xəyıali-xab
Lövhi-Musa çün üzündən sıydı, açıldı niqab
Ey xəti-xalın kəlamüllah, həm ümmül-kitab
Çeşmeyi-heyvan mənəm, məndədir abi-həyat
Əya lətifi-zəmanə, əya xülaseyi-zat!
Ey pərtövi-diyari-rüxün nuri-kainat
Ya rəsuli-fəxri-aləm, seyyidi-zatü sifat!
Kövsərin eynindən axır çeşmeyi-abi-həyat
Kim büsati-eşq içində oynadı şətrənci-zat
Divi-rəcimə, ey könül, etmə dəxi mütabiət
Ey camalın məzhəri zatü sifat
Aç bu sərapərdəyi gir içəri, cana bax
Fəzlinə bel bağladım, ya vahidü fərdü əhəd!
Ey xətin səb”™ülməsani, ey ləbin mai-təhur
Ey saçın zilli-ilahi, vey rüxün Allahu nur!
Üzündür lövhi-Musa, qamətin Tur
Yəqin, yarəb, üzündür rəqqi-mənşur
Gərçi eynimdən, nigara, surətin pünhan degil
Bu cism evinə, taliba, seyr edərək çün can gəlir
Hər səhər vaxtında kim, bülbül fəğanın başlar
Cana sən candan nə kim, gəlsə, cigərlər ağrımaz
Əhli-iman usları ol dəmdə inkar etdilər
Şaha, səndən hər nə gəlsə cana xoşdur, yaxşıdır
Könül, xəstə vü mən zaram səninçün
Qiblədir üzün, nigara, qaşların mehrablar
Gözlərindən çağrışırlar, dadlar, bidadlar
İbtidadır, ibtidadır, ibtida
Əla, ey dürri-bəhri-laməkanım
Gəl bu dəmi xoş görəlim, ol keçən dəm dəm degil
Ey rüxün, rəngi-üzarın çün bəqəm qatında nil
Bir əcaib söhbət oldu guşeyi-cənnətdə duş
Ey dedigin cümlə yalan, qövlü qərarın yox imiş
Zülfü qaşından bəyani-sirri-pünhan oldu faş
Mənəm ol tilismi-pünhan ki, bu gün cahana gəldim

© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info