|
|
QOŞMALAR
| Bu bahar fəslində, gül mövsümündə |
|
|
| Yalvardım səbayə: şərh et halımı |
|
|
| Yar demişdi: gələn bayrama gəlləm |
|
|
| Bil ki, bədəsildən yoxdu fayidə |
|
|
| Sən gedəndən bəri, ey üzü dönmüş |
|
|
| Qadir allah səbəb sala araya |
|
|
| Gözüm yolda qaldı, könül intizar |
|
|
| Aralıqda meyü məhbub olmasa |
|
|
| Dur sallan, dur sallan, boyun qurbanı |
|
|
| Ey qönçədəhanım, tazə-tərlikdə |
|
|
| Dilbər, sən gedəli xəstə düşmüşəm |
|
|
| Kilki-qüdrət ilə katibi-qəza |
|
|
| Kilki-qüdrət ilə katibi-ğəza |
|
|
| Soruşdum dilbərdən: yoxsa bərki-gül |
|
|
| Dost yolunda cəfa çəkdim, can üzdüm |
|
|
| Ey sevdiyim, ləli-ləbinə nisbət |
|
|
| Günəş rüxsarına tökər zülflərin |
|
|
| Müəttər zülfünün həsrətin çəkən |
|
|
| Gül üzün həmdəmdi müəttər zülfə |
|
|
| Sevdiyim, bir yerə. cəm eyləsələr |
|
|
| Kəman əbrulərin, ox kipriklərin |
|
|
| Gəzmişəm cahanı mən, görməmişəm |
|
|
| Ey sevdiyim, səndən cüda düşəli |
|
|
| Ey əndəlib, səndə bu nə qanundu |
|
|
| Nə yaraşır sana, divanə könül |
|
|
| Sevdiyim, gələ-gör bahar fəslidir |
|
|
| Əsib badi-səba, nümayan oldu |
|
|
| Lövhi-cəbinində katibi-ğəza |
|
|
| Sən sadə gözəlsən, qoyma, sevdiyim |
|
|
| Yenə bizdən küsüb bivəfa dilbər |
|
|
| Badi-səba, mənim dərdi-dilimi |
|
|
| Sən gedəndən bəri, ey çeşmi xumar |
|
|
| Düşmüşəm çöllərə, ey Leylicəmal, |
|
|
| Təğafül eyləmə, ey badi-səba |
|
|
| Sifariş eyləsən badi-səbadən |
|
|
| Gecə-gündüz canan deyib ağlaram |
|
|
| Gecə-gündüz həsrət çəkən gözlərim! |
|
|
| Piranəsərlikdə hərcayi könül |
|
|
| Bir laçın gözlünün sultani-eşqi |
|
|
| Qadir allah səbəb salıb arayə |
|
|
| Mən öləndən sonra, deyin dildara |
|
|
| Könül, əbəs yerə üzmə canını |
|
|
| Həqdi, gözəl çoxdu cahan içində |
|
|
| İllər ayrısıyam, gəl qucaqlaşaq |
|
|
| Dərdbilməzlər qınar məni, heç deməz |
|
|
| Piranəsərlikdə bir növcavanın |
|
|
| Səri-zülfün kimi titrər ürəyim |
|
|
| Nə müddətdi iştiyağın çəkirdim |
|
|
| Ömür keçdi, insaf elə, sevdiyim |
|
|
| Qadir allah bir də səbəb salaydı |
|
|
| Tökər səndən ayrı, ey çeşmi xumar |
|
|
| Dün düşdü güzarım yarın kuyinə |
|
|
| Müddətdir həsrətəm, bir gəz bəri bax |
|
|
| Əsib badi-səba, gül pirəhənin |
|
|
| Ey cismimin çanı, gözümün nuru |
|
|
| Ləli-ləbin kimi sağəri-səhba |
|
|
| Dost yolu bağlandı, ümid kəsildi |
|
|
| İstərəm ki, varım yarın kuyinə |
|
|
| Nə zülmlər qaldı mənim həqqimdə |
|
|
| Təğafül eyləmə, ey badi-səba |
|
|
| Sevdiyim, didəmdən sellər açılır |
|
|
| Dilbər, neyləmişəm, nədir günahım |
|
|
| Heç bilirsən nə cəfalər çəkmişəm |
|
|
| Badi-səba, seylə mənim yarıma |
|
|
| O qədər gəlmədi intizar öldüm |
|
|
| Ey yığılan canlar, minnət eyləyin |
|
|
| Ey yığılan canlar, siz olun tarı |
|
|
| Bu bahar fəslində, mürüvvətdirmi |
|
|
| Dilbər, səni tarı, günəş camalın |
|
|
| Dilbər, sən gedəndən bəri könlümün |
|
|
| Ey sevdiyim, səndən cüda düşəli |
|
|
| Bir saat havada qanad saxlayın |
|
|
| Can üzüldü, gələ-gör ki, sevdiyim |
|
|
| Ləbin şərabından məst olan aşiq |
|
|
| Piranəsərlikdə hərcayi könül |
|
|
| Xuraman-xuraman seyri-gülşənə |
|
|
| Adətdir xublara başdan, binadan |
|
|
| Məşşatə gözünə sürmə çəkəndə |
|
|
| Dilbər, tər sinədən götür çarqatı |
|
|
| Yeri, ey bivəfa, həq varsın işin |
|
|
| Bağrım şan-şan olur zənbur evi tək |
|
|
| Dost kuyindən bir gələn yox soruşaq |
|
|
| Bu dövri-fanidə beş gün kişinin |
|
|
| Əyyami-zimistan keçdi, sevdiyim! |
|
|
| Ey bimürvət, məni cana yetirdin |
|
|
| Eşitdim gözəllər seyrə çıxıbdır |
|
|
| Piranəsərlikdə bir növcavanın |
|
|
| Bu gün-bayram günü səhni-çəməndə |
|
|
|
